ได้เวลาย่ำค่ำอำลาแล้ว
แสงวาวแววระยับใกล้ดับหาย
แสงสีทองพาดขอบฟ้ามาพร่าพราย
ดูเหมือนคล้ายผ้าสีทองทาบฟ้าคราม

น้ำทะเลเหลืออร่ามงามเหลือหลาย
วารีลายสลับสีมีคำถาม
ท้องฟ้ามืดสีทองหายและวายตาม
เมื่อถึงยามค่ำลงอย่าหลงไป

เสียงคลื่นซัดชายฝั่งดังครืนคร่ำ
หาดกับน้ำกระทบพบก็ไหว
น้ำกระเซ็นชุ่มฉ่ำทุกค่ำไป
ภาพที่ได้ยังจำจดทุกบทตอน

นกกลางคืนโผผินเที่ยวบินว่อน
เพราะถึงตอนเวลาพาหาหนอน
ส่วนคนเราใกล้เวลาพาเข้านอน
ขอลาจรค่อนเยือนมิเลือนลืม

มนตรี  ประทุม
“มันแกว”
๕ มิ.ย.๖๑