เมื่อให้สิทธิ์เสรีเต็มที่แล้ว
ออกกรายแกร่วเก้งก้างขวางถนน
ขุ่นแยกเขี้ยวเยี่ยวหยดยางรถยนต์
มิเลือกคนเคยปะเห่ากระจาย

เจอแปลกหน้าตาถึงทำขึงขัง
ยินเสียงดังเดินมุดหางหยุดส่าย
หลบโจมจับคับข้นอันตราย
เกรงกลัวตายตำเจ็บเหน็บฤายอม

เที่ยวระรานหาญเห่ากลุ้มเจ้าของ
กักขังห้องหับแคบจนแวบผอม
หมายปรับแปลงแต่งตัดปัดปนปลอม
โน้มจิตน้อมนำทางชะล้างใน

คุมกี่ครั้งยังพึมครางฮึ่มแฮ่
ตวัดแส้เชือกคอตะกร้อใส่
ล่วงวันคืนตื่นหลับนานนับใด
สิ้นบ้าใบ้บ่งบอกปล่อยนอกกรง

แรกดูเรียบเงียบขรึมท่าซึมเศร้า
เริ่มงอนเง้าหงุดหงิดผิดประสงค์
พอข้างบ้านร้านตึกคึกคักคง
ยือคอก่งกินลมประสม

หลังได้สิทธิ์เสรีเต็มที่แล้ว
หวนซ่าแซ่วสร้างเหม็นเห็นระห่ำ
โฮ่งเห่าหอนจรจัดกัดประจำ
ตัดสินนำนอนกรงตรงที่เดิม

รพีกาญจน์