ขาดตลาด

ไม่ได้เขียนเรื่องโควิดฯมาซะนาน นี่ก็ผ่านมาเกินสองเดือนเข้าเดือนที่สามแล้วหลังจากที่รัฐมีมาตรการ
ต่างๆเกี่ยวกับโควิดฯ และช่วงหลังๆ ข่าวคราวความสนใจและการพูดถึงโควิดฯเริ่มซาๆกันไป
เมื่อวานนี้ผมเข้าไปซื้อของที่ร้านสะดวกซื้อ 8/22 ตามที่เคยซือประจำ เห็นมีหน้ากากอนามัยมาวางขาย
นึกถึงเรื่องที่ได้ยินข่าวว่า ทางรัฐบาล ท่านมีนโยจะเปิดประเทศ ให้นักท่องเที่ยวชาติเขามาในบ้านเราอีก
ผมก็นึกว่า "สงสัยการระบาดรอบสองของโควิดฯคงจะมาอีกแน่ ในไม่ช้านี้"
คิดอย่างนี้แล้ว ผมเลยตัดสินใจซื้อหน้ากากอนามัย(แบบได้มาตรฐาน) อีกจำนวนหนึ่ง ในราคาแพคละ 73 บาท
๑ แพคมี 4 แผ่น(ทำไมต้องใช้เลขไทยปนเลขอารบิคด้วย) เพราะเป็นแบบ 3D มันจึงมีราคาแพงมาก
ส่วนหน้ากากผ้าแบบซักได้ หยิบขึนมาดูแล้วอันละ 150 บาทเลยต้องรีบวาง
ที่ผมต้องซื้อหน้ากากอนามัยเพิ่ม กเพราะเหตุที่รัฐท่านมีนโยบายจะนำเข้านักท่องเที่ยวเข้ามาในประเทศไทยนี่แหละ
สถานการณ์โควิดฯทั่วโลกยังไม่ดีขึ้นเลย รัฐบาลท่านกจะเปิดประเทศนำเชื้อเข้ามาปล่อยอีกแล้ว
ผมคิดว่า ถ้าเกิดการระบาดในรอบที่สอง คงไม่มีเงินเยียวยา และคงไม่มีใครยอมให้ความร่วมมือกับมาตรการ
เกยตัวอยู่กับบ้านของรัฐบาลอีกแล้ว เพราะที่ผ่านมากย่ำแย่เต็มที...
ดังนั้น ถ้าเกิดการระบาดอีกในรอบที่สอง ก็คงจะต้องตัวใครตัวมันนะ อุปกรณ์ป้องกันตัวแบบต่างๆ
เช่น หน้ากากอนามัย หรือเจลล้างมือ แอลกอร์ฮอล์ล้างมือ ต่างๆ ถ้ามีโอกาสซื้อได้ กควรจะรีบๆซื้อไว้บ้างก็ยังดี
อย่ารอให้โรคมันระบาดในรอบที่สอง และสินค้าขาดตลาดเสียก่อน ถึงตอนนั้นอาจจะหาซื้อไม่ได้
แล้วถ้าเชือมันหลุดเข้ามารอบที่สอง ถึงตอนนั้น ไม่มีใครฟังใคร ไม่มีใครยอมอดตายอยู่กับบ้าน
ทุกคนต่างออกจากบ้านมาเผชิญโรคโควิดฯเพื่อจะหาเลี้ยงปากท้อง ตอนนั้น สิ่งที่พึ่งได้ ก็คือ อุปกรณ์ป้องกันตัว
เช่นหน้ากากอนามัย หรืออุปกรณ์ทำความสะอาดมือ ฆ่าเชื้อเท่านั้น เพราะว่า เรายังไม่วัคซีนป้องกันกับยารักษาโรค
ดังนั้น ใครที่นิ่งนอนใจ ไม่แสวงหาแต่เนิ่นๆในตอนที่ยังมีโอกาส ต่อไปจะลำบาก
ในกรณีที่มีผู้ติดเชื้อจำนวนน้อย ชีวิตมันก็ไม่เสี่ยงเท่าไหร่ หน้ากากอนามัย จะใช้แบบไหนก็ได้
เพราะว่า มันไม่ค่อยเสี่ยง แต่ถ้ามันระบาดในรอบสอง และจำนวนผู้ติดเชือมันเยอะ มีมันมุกหย่อมหญ้า
ไปทางไหนกมีแต่ผู้ติดเชื้อ ถึงเวลานั้น ชีวิตมันก็มีความเสี่ยงสูง หน้ากากอนามัยที่ไม่ได่มาตรฐาน
หรือหน้ากากผ้าน่าจะเอาไม่อยู่ ต้องใช้ของที่ไดมาตรฐานเท่านั้น ชีวิตถึงจะปลอดภัย
อันนี้ก็เขียนมาเล่าสู่กันฟัง เตือนกันเพื่อความไม่ประมาทเท่านั้น เชื่อไม่เชื่อก็สุดแล้วแต่ท่าน
ชีวิตใครชีวิตมัน เราต้องรับผิดชอบชีวิตกันเอาเอง จะไปหวังพึ่งแต่รัฐ รัฐเขาก็ไม่ใช่ผู้วิเศษที่จะเนรมิตเงินทอง
ขึ้นมาได้ สิ่งที่เห็นคือมีแต่กู้หนี้ ซึ่งก๋เป็นภาระที่คนไทยต้องรับต่อไป
ในเมื่อมันเป็นอย่างนี้ สิ่งที่เราทุกคนทำได้คือ พึ่งพาตนเอง ดูแลตนเอง เอาชีวิตเราให้รอดปลอดภัยก่อน
ก่อนที่จะคิดไปพึ่งพาคนอื่น....

อันโควิดฯคิดแล้วไม่แคล้วคลาด
คงระบาดอีกครั้งเป็นรอบสอง
ซื้อหน้ากากอนามัยไว้สำรอง
เผื่อจำต้องหยิบใช้ใส่ป้องกัน

นโยบายรัฐบาลท่านคือเหตุ
เปิดประเทศอีกหนแก้จนนั่น
นักท่องเที่ยวรับมามิช้าพลัน
โควิดฯนั้น คงจะหวนทวนย้อนคืนฯ

นักเลงเพลงยาว

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ขาดตลาด (อ่าน 12326 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้