มากล่าวสวัสดี กับสมาชิกในเว็บกลอนแห่งนี้ทุกท่าน อาจจะช้าไปเยอะหน่อย  ก็ขออภัยไว้ในที่นี้ด้วย  มาลงกลอนที่นี่ตั้งแต่ปลายเดือนสี่ นี่ก็เดือนแปดแล้ว ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านและทักทายกันนะครับ

เนื่องจากชอบเขียนกลอนเหมือนกับสมาชิกในเว็บกลอนแห่งนี้ทุกท่าน  ก็เขียนไปเรื่อยเปื่อย  เดินมาบนถนนเส้นนี้สักครึ่งทาง ก็คิดว่าหาทางก้าวหน้าในการเขียนกลอนมิได้แล้ว  เลยหันมาเขียนแต่กลอนง่ายๆแบบกลอนตลาด หรือ กลอนแปด  หวังไว้เพียงแค่  เป็นเพื่อนเขียน ชวนคนมาเขียนกลอน ให้มากๆกว่านี้ ก่อนที่บทกลอนและบทกวีทั้งหลายจะหายไปตามยุคสมัย

และ ใฝ่ฝันที่จะเขียนกลอนให้..กินใจ..แต่ทุกวันนี้ก็ไม่สามารถทำได้  เวลาเราอ่านนิยายของ ทมยันตี / ศรีฟ้า / กฤษณา อโศกสิน ฯลฯ บางทีเราก็อินตาม วางหนังสือแทบจะไม่ลง แต่ทำไมการเขียนกลอน จึงให้ความรู้สึกแบบนั้นไม่ได้  เขียนให้อ่านแล้วหัวเราะ  มีความสุข เขียนให้อ่านแล้วน้ำตาซึมไม่ได้

อย่างเดียวเลย ก็คงเป็นเพราะ ผมยังเขียนได้ไม่ดีพอ  วันนี้ก็เลยจะเข้ามาบอกว่า  สิ่งที่ผมเขียนๆและเอามาลงไว้ที่นี่   สมาชิกในเว็บนี้สามารถเอาไปแก้ไข ให้มัน ดี ให้มันถูกใจของทุกคนได้  ไม่ต้องให้เครดิต ไม่ต้องแจ้งที่มา ไม่ต้องบอกผม..

บางทีกลอนสักบทนึง ท่านอาจจะชอบ แต่ความหมายบางส่วนอาจจะยังไม่ตรงใจท่าน ก็แก้ไขเอา  แล้วเอาไปทำประโยชน์ให้ตัวท่าน  ทำให้ท่านมีความสุขใจ ก็นับได้ว่า สิ่งที่ผมเขียนไม่ได้สูญเปล่า หายไปตามตัว เมื่อต้องคืนธาตุทั้งสี่ให้กับโลกใบนี้

บทไหนไม่ดี ไม่ถูกใจแก้เอาครับ ขอเพียงแต่ว่า  ช่วยกันสร้าง ถนนสายอักษร ให้มันยาวขึ้น ให้มันแข็งแรงขึ้นแค่นั้น  สวัสดีครับ
.