ดอกไม้ที่รายทาง

ค่อยค่อยคลี่กลีบออกเถิดดอกไม้
บานภายนอกและในหัวใจฉัน
ซับน้ำค้างหากว่าฉันจาบัลย์
เพียงชั่วครู่ชั่ววัน-ฉันไม่ตาย

กลีบเบาบางพร่างสีที่สวยสด
เธองามงดแข็งแกร่งแฝงความหมาย
ยามทุ่งมีเธอเคียงต้นเรียงราย
ก็กวักสายรุ้งทองผ่องนภา

ฉันมิอาจจำแลงกายเป็นสายรุ้ง
จะเผ่นพุ่งพาดสะพานผ่านภูผา
ขอนำเธอประทับทรวงผ่านดวงตา
ในเวลาเศร้าสุขทุกนาที

เธอเหมือนฉากในนิทานนานมาแล้ว
เสียงยังแว่ว รัก หวังยังสดสี
ฝากน้ำหวานเมตตาและปรานี
ฝากไมตรีกลิ่นฉมกับลมลอย

ณ ที่นี่ที่ฉันนั้นยืนอยู่
ความสวยหรูธรรมชาติมิอาจสอย
มันแสนไกลเกินกว่าตั้งตาคอย
พบเพียงรอยยิ้มที่คลี่แก่กัน

ถึงไม่มีทุ่งหญ้าตาวันฉาย
ได้เธอพรายรุ้งรวีแต้มสีสัน
แสงในตาใบหน้ายิ้มปลื้มปริ่มนั้น
เป็นของขวัญซึ่งดีที่สุดแล้ว

และสำหรับการเดินทางระหว่างหน
ต้องประจญยากเย็นอีกเป็นแถว
ชีวิตฉันที่เธอใกล้ไม่คลาดแคล้ว
เห็นแต่แนวทางดอกไม้ทุกรายทาง

..........................................

เปลวเพลิง