~งิ้วหนามสุดห้ามใจ~

~งิ้วหนามสุดห้ามใจ~

อ้อมกอดนี้หนาวจังแต่ยังหมาย
แม้นหนาวตายก็พร้อมยินยอมสู้
ขอแต่เพียงได้กอดยอดพธู
ยอมคุดคู้รู้อกนรกมี

อ้อมกอดแม้นมีทางสว่างน้อย
จะค่อยค่อยคลำทางแม้หมางศรี
ขอแต่เพียงกอดบ้างในบางที
หมางชีวีมีบ้างในบางคน

ไม่แต่เพียงโหยหาคำว่าอุ่น
ผ้าห่มคุ้นหนุนนอนยังจรหม่น
รู้ว่าหนาวคราวลดมิอดทน
รู้ว่าหล่นนรกตกก็ยอม

หนาวหัวใจใคร่หนาวกว่าหนาวอื่น
หนาวหยัดยืนขืนกายจนผ่ายผอม
หนาวเหลือเกินเมินลดมิอดออม
หนาวนี้พร้อมปีนหนามงิ้วงามใจ

หากแม้นขุมสุมตกนรกนั่น
บรรลัยกัลย์นั่นร้อนแม้หมอนไหม้
ยินยอมตกนรกร้อนเป็นฟอนไฟ
ขอหลับไหลอกอุ่นคุณคนเดียว

หนาวเหน็บเกินจะทนมิสนที่
อเวจีรองรับคอยขับเคี่ยว
หนาวจนร้อนจรร่างหนทางเทียว
รู้ว่าเกี่ยวงิ้วหนามสุดห้ามแล้ว

ก็คนมันหนาวนี่นะอิอิ..

พิณจันทร์
๒๖ มกราคม ๒๕๕๗

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ~งิ้วหนามสุดห้ามใจ~ (อ่าน 3257 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้