ฉันลืมตาฝ่าคืนมาชื่นเช้า
ในหุบเขาโอบอ้อมกลิ่นหอมหวน
ดอกไม้พล่ามความรู้สึก ลึก รัญจวน
คล้ายเชิญชวญชมดินถิ่นวนา
หอบใจตื่นฟื้นฝันจากวันก่อน
ในอาทรอ้อมกอดของหมอกหนา
ม่านบางเบา...ขอแนบแอบอุรา
และสูดอากาศสดรดชีวิน
เหมาะเหลือเกินสำหรับการรับขวัญ
นั่งเขียนกลอนอ้อนกลั่นวรรณศิลป์
ปลุกนกในหัวอกขึ้นผกบิน
หลั่งธารจินตนาการสำราญใจ
กำลังใจในม่านหมอก...ดอกไม้ป่า
ปกปราสาทพสุธาที่อาศัย
เพื่อเพื่อนเพื่อนผู้เดินทางมาห่างไกล
ดมดอกไม้ คลี่หมอกม่าน อ่านบทกวี
ฉันรักในไม้ดอกและหมอกเช้า
รักอ้อมกอดขุนเขาเข้าเต็มที่
ที่รักมากกว่าใครในที่นี้
รักคนดี...แห่งสายหมอก...ไม่หยอกเลย
.............................................
เปลวเพลิง
ฮ่าๆๆๆ
