~"นารายณ์ปราบนนทก?"~

~"นารายณ์ปราบนนทก?"~

๏

๐ ครั้งนารายณ์แปลงเน้นเป็นอัปสร
อรชรอ้อนจริตพิสมัย
งามหยาดเกินลักษมีศรีวิไล
เลิศกว่าใครมาตรแม้นแดนโลกา

๐ นั่งรอยักษ์เศียรโล้นอ้ายนนทก
ด้วยปวงเทพวิตกทั่วทิศา
จึงสนององค์เลิศฤทธิ์..อิศรา
มาผลาญฆ่านนทกตกตามกรรม

๐ ถึงคราวชีพยักษ์ชั่วสิ้นชีพไข
พิสมัยอัปสรเกี้ยววอนพร่ำ
หลงรูปกายกามาพาน้อมนำ
ล่วงถลำฤทธิ์ฉายนารายณ์แปลง

๐ โปรยลิ้นลมด้วยจิตปฏิพัทธ์
เกิดกำหนัดเทวีที่ปั้นแต่ง
หวังร่วมเรียงเคียงหมอนซ่อนสำแดง
นงคราญแกล้งชวนรำระบำใน

๐ แม้ฟ้อนตามเฉิดฉายหมายเป็นมิตร
ส่งจริตนนทกอกแทบไหม้
ทั้งยินดีร่ายรำตามนางไป
ยิ่งหลงใหลเรือนร่างนางยิ้มยวน

๐ เริ่มจากเทพปฐมพรหมสี่หน้า
สู่สอดสร้อยมาลาวิญญาณ์ป่วน
กวางเดินดงหงส์บินศิลป์รัญจวน
คล้อยตามถ้วนอัปสรร้อนอุรา

๐ งกเงิ่นตามกินรีปรี่เลียบถ้ำ
ลอบจดจำช้านางนอน..โอนอ่อนท่า
ภมรเคล้าแขกเต้าเข้ารังมา
ทั้งผาลาเพียงไหล่เข้าใกล้กัน

๐ เมขลาล่อแก้วแนวยั่วยักษ์
มยุเรศฟ้อนสมัครหลากไหวหวั่น
ท่าลมพัดยอดตองผ่องโสพรรณ
พรหมนิมิตรเฉิดฉันขวัญเทวี

๐ พิสมัยเรียงหมอนเหนี่ยวช้อนพักตร์
แทบดึงใจเพศยักษ์ควักบดบี้
ต่อมัจฉาชมนาครอ้อนฤดี
ถึงพระสี่กรขว้างจักร..พักตร์อำไพ

๐ ท่าสุดท้ายจบเล่ห์เสเน่หา
คือนาคาม้วนหางลง..ส่งผลให้
ขานนทกหักล้มนางสมใจ
อัปสรไซร้เปลี่ยนเห็นเป็นสี่กร

๐ พระจักรกฤษณ์เหยียบอกนนทกไว้
อสุรีตกใจมือไม้อ่อน
ฝืนมานะปฏิพากย์ปากสุนทร
พาทีย้อนบัดสีที่มารยา

๐ ด้วยกลัวเดชนิ้วเพชรจึงเท็จแกล้ง
กายจำแลงใช้สื่อฤากลัวข้า
ใครสดับหมองมัวทั่วโลกา
ทั้งศักดาข้านี้มีสองมือ

๐ จะต่อกรสี่แขนแม้นกับท่าน
เทพเย้ยขานท่านได้มิอายหรือ
หากสี่กรเท่ากันกระนั้นฤา
คงยุทธ์ยื้อกันได้ไม่เสียที

๐ ฝ่ายพระหริวงศ์พงศ์ชั้นฟ้า
ประกาศกล้ามึงนั่นมันถึงที่
หลงมัวเมากามคุณกรุ่นโลกีย์
ใช้นิ้วชี้สังหารผลาญเทวา

๐ เกิดวุ่นวายกันใหญ่ทั้งไตรภพ
แสร้งเกลื่อนกลบกรรมชั่วมัวปากกล้า
มึงอยากมีกี่แขนแค่นว่ามา
ยี่สิบมือสิบหน้ากูหากลัว

๐ อุบัติใหม่กูนี้มีสองแขน
ถึงมึงแม้นเหาะหายไปได้ทั่ว
ถือธนูอาวุธดุจรอบตัว
จะตัดหัวมึงมาตรทั้งญาติวงศ์

๐ ให้เทพไท้เทวาสุรารักษ์
ได้ประจักษ์แห่งฤทธิ์สิทธิ์ประสงค์
แล้วกวัดแกว่งพระแสงตรีที่พระองค์
ฟาดฟันส่งนนทกเศียรตกดิน๚ะ๛

ระนาดเอก

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ~"นารายณ์ปราบนนทก?"~ (อ่าน 4814 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้