ขอร่วมทาง..

ขอร่วมทาง..

จวบค่อนคืนขื่นกายหมายประจักษ์
เหนื่อยงานหนักหักโหมถาโถมร่าง
ดาวเดือนคล้อยลอยลับประดับวาง
ใกล้รุ่งสางทางค่อนกายอ่อนโรย

จวบค่อนวันหันงานยังบานเบอะ
กายเหนียวเหนอะเลอะเหงื่อเหลือระโหย
เพียงคำว่าสุขมอบงานกอบโกย
แม้นโอดโอยโหยอ่อนยังจรทำ

เพราะอะไรไม่หาที่ลาลด
หรือทั้งหมดพจน์ใดให้กระหน่ำ
ถึงมีแต่แลยอมให้น้อมนำ
หากโทษกรรมนำเก่าขลาดเขลาเกิน

จวบค่อนคืนผ่อนคลายเมื่อหน่ายหนัก
ขอประจักษ์หนึ่งดาวเคียงหาวเหิน
เพียงคำถ้อยร้อยหวานมิผ่านเมิน
คำหยอกเอินเขินใจแต่ให้ยอม

เพียงเท่านี้ก็สุขคลายทุกข์หม่น
ขอสักคนสนใจใคร่ถนอม
แม้ขัดแย้งแสลงใจให้ประนอม
และก็พร้อมยอมรับเจ็บกลับมา

จวบค่อนคืนตื่นฝันแท้หวั่นไหว
มองทางไหนไร้ซึ่งคำนึงหา
ในห้วงนั้นพลันหายมลายตา
" เหน็บอุราอีกไหม คนใจดำ "

พิณจันทร์
๒ มีนาคม ๒๕๕๗

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ขอร่วมทาง.. (อ่าน 4893 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้