ธรรมทาน

                         บุญเอ๋ยบุญทาน                      
                    เกิดจากการเอื้อเฟื้อ เกื้อกูล ให้
                    ด้วยความรักปรารถนาดีที่จริงใจ  
                    ทำทานใดมิเลอค่ากว่าทานธรรม
                    เกิดปัญญาพาตนพ้นทุกข์ยาก      
                    ทรัพย์น้อยมากขอเพียงใจไม่ตกต่ำ
                    อิ่มเอมในความดีที่น้อมนำ          
                    ผู้ให้ชื่นผู้รับฉ่ำธรรมทานเอย  
                        
                         วรรณกวี

                         สักวากวีมีคุณค่า              
                    ต้องรักษาให้ดำรงและส่งเสริม
                    ยุวชนคนรุ่นใหม่ให้ต่อเติม        
                    กวีเดิมควรยกย่องประคองกัน
                    โลกรุ่มร้อนกับเรื่องราวที่ร้าวฉาน
                    ชนต้องมีกวีกานท์สมานฉันท์    
                    สามัคคี ลดขัดแย้ง รู้แบ่งปัน      
                    สร้างวงวรรณฯชื่นเย็นเป็นสุขเอย

                                            ธนุ  เสนสิงห์

                                                

                               แตงไทย

                        แตงเอ๋ยแตงไทย                     
                    รสหอมหวานชื่นใจยิ่งนักหนา
                    อย่ามองเห็นเป็นผลไม้ไร้ราคา     
                    อันนามไทยคุณค่าควรเชิดชู
                    สินค้าห้างต่างชาติที่กลาดเกลื่อน     
                    ถ้าลืมเลือนของไทยใจอดสู
                    แคนตาลูปกับแตงไทยให้เปรียบดู   
                    แล้วจะรู้แตงไทยพร้อมหวานหอมเอย 

                     ............................................

                               อนิจจัง

                         สักวาครรลองการมองโลก     
                    เห็นสุขโศกเกิดดับสลับเปลี่ยน
                    ร้อน เย็น หนาว อบอุ่น หมุนวนเวียน 
                    คือบทเรียนความผันแปรไม่แน่นอน
                    คงกฎเกณฑ์สำคัญที่มันเป็น           
                    ดังประเด็นพุทธองค์ท่านทรงสอน
                    ความไม่เที่ยงไม่จีรังควรสังวร           
                    รู้เสียก่อนว่ามันเป็นเช่นนั้นเอย

                                              ธนุ  เสนสิงห์     

                        นกแก้วนก-กระจอก     

                          นกเอ๋ยนกแก้ว   
                    ช่างเพริศแพร้วขน ปากหลากสีสัน
                    พรานต้องใจคนแต่งกายคล้ายเช่นกัน
                   แต่งรูปโฉมโนมพรรณจนเกินงาม
                    อาจเป็นภัยถ้าไม่สมศรีศักดิ์           
                    กาลเทศะหลักอย่ามองข้าม
                    กระจิบ กระจอกไซร้แม้กายทราม
                    อยู่เขตคามไหนไหนปลอดภัยเอย

                    .................................

                       หนึ่งสมอง-สองมือ

                          สักวาเขาว่าหนึ่งสมอง       
                    มือทั้งสองเรานี้ที่สร้างสรรค์
                    คนเราปกติดีมีเท่ากัน               
                    จะขี้เกียจหรือขยันเท่านั้นแล
                    ควรมุ่งมั่นบากบั่นไปใจอดทน         
                    รู้จุดเด่นของตนรู้ผูก แก้
                    ถึงล้มลุกอย่างไรไม่ท้อแท้       
                    สำเร็จแน่มิต้องใช้หลายมือเอย
 
                                      ธนุ  เสนสิงห์

ดอกสร้อยยาไอซ์

ยาเอ๋ยยาไอซ์
ฝรั่งชอบใช้คนไทยชอบมาขาย
มีทุกมุมของประเทศมากมาย
ทั้งหญิงชายติดยาบ้ากันไป

จับที่โน่นโผล่ที่นี้มีข่าว
ทั้งเด็กสาวพัวพันดูหวั่นไหว
ตามห้างดังแอบขังไว้ข้างใน
คนทั่วไปอาจรู้ดูชินเอย
  ยาบ้า

สักวา ยาบ้าเป็นเหมือนชื่อ
ข่าวฮาฮือลือดังสะนั่นไหว
คนเสพบ้าคนค้ารวยกันไป
คนจัญไรมาขายทำร้ายกัน

มีทั่วไปตามชุมชนคนในเมือง
ช่างฟูเฟื้องติดยาบ้ามหันต์
มีทั้งเด็กผู้ใหญ่ตัวสำคัญ
จับแต่ละวันแสนเม็ดไม่เข็ดเอย

วรรณดี

                             ความอยาก

                         ความเอ๋ยความอยาก       
                    ย่อมละโมบโลภมากไม่สุดสิ้น
                    อกร้อนเร่าดั่งไฟเผาอยู่อาจิณ     
                    เฝ้าถวิลคว้าไขว่ให้เทียมทัน
                    อยากจะมีเห็นช้างขี้ขี้ตามช้าง     
                    รับสินจ้างโกงฉ้อคอรัปชั่น
                    ใช้เครดิตผิดวิธีหนี้ผูกพัน       
                    ล้มพังกันมามากเพราะอยากเอย

                    ...........................................

 
                             พันธุ์-ผล   
 
                       สักวาท่านว่าปลูกอะไร       
                   ผลต้องได้ตามพันธุ์แน่มิแปรผัน
                   ปลูกแตงกวาอย่าหมายจะได้มัน   
                   เช่นสัมพันธ์ทั่วไปในสังคม
                   หวังแต่รับมิมีให้สิ่งใดมิตร     
                   ก็อย่าคิดฝันใฝ่จะได้สม
                   ปลูกตำแยแลหารอท่าชม             
                   หวังเด็ดดมดอกรักหนักอกเอย

                                            ธนุ  เสนสิงห์

                                                                           ยาเอ๋ยยาไอซ์
                                                                 หากปล่อยใจหลงเพลินเดินลงเหว
                                                                 ผิดหนึ่งครั้ง..ซ้ำสองก็ต้องเลว
                                                                 หลงไฟเปลวร้อนฉ่า..ว่าฉ่ำเย็น
                                                                 ยังไม่สายถ้ากลัวกลับตัวได้
                                                                 ต้องลืมให้หมดเลยสิ่งเคยเห็น
                                                                 ต้องยอมเสียเพื่อนบ้างครั้งจำเป็น
                                                                 พาลำเค็ญ..ยาไอซ์..ผีร้ายเอย
                                                                             -------------------
                                                                      สักวายาเสพติดพิษร้ายยิ่ง
                                                                 ทั้งชายหญิงใครหลงคงโศกศัลย์
                                                                 อนาคตสดใส...บรรลัยพลัน
                                                                 เพราะฉะนั้นอย่าได้เข้าใกล้เคียง
                                                                 เฮโรอีน-อี-ไอซ์ ให้แต่ชั่ว
                                                                 ยาบ้ามั่วมัวเมาเผาชื่อเสียง
                                                                 มิเคยลองต้องทำใจไม่เอนเอียง
                                                                 หากคิดเพียงสนุก..ทุกข์หนักเอย

                                                                              สุวัฒน์  ไวจรรยา
                                                                            ๑๕ / ๐๓ / ๒๕๕๗
                                                                                   ><><><><

                                    ลั่นทม

                              ลั่นเอ๋ยลั่นทม      
                       ยามดอมดมงามพร้อมกลิ่นหอมหวน
                       “ทม”หรือไรที่ใครใครไม่เห็นควร
                       แล้วชักชวนกันเรียกว่า “ลีลาวดี”
                       ความชื่นชมสมสุขทุกข์นะหรือ
                       ใช่เพราะชื่อพฤกษาเสริมราศี  
                       การกระทำทั้งหลายกายวจี      
                       ใช้ชีวีไม่เหมาะสมระทมเอย
                                                    
                        .........................................

                                   รักเอย

                              สักวาความรักนั้นหนักอก
                       จะหยิบยกจากใจสุดถ่ายถอน
                       เย็นค่ำเช้าเฝ้าถวิลทั้งกินนอน  
                       อกร้าวรอนถ้าศรรักปักฤทัย
                       จะหักใดไม่ยากเท่าหักจิต    
                       สุดลืมรักหักฤทธิ์พิสมัย      
                       คนรักเขาข้างเดียวเปลี่ยวดวงใจ    
                       ช้ำทรวงในที่สุดรักคุดเอย

                                             ธนุ  เสนสิงห์

                             ดอกบุก-หน้าวัว

                             ดอกเอ๋ยดอกบุก   
                       สีสดสุกเด่นแดงแต่แรงกลิ่น
                       คนชิงชังว่าชั่วทั่วธานินทร์   
                       ภุมรินบินห่างต่างมองเมิน
                       เป็นอาหารชอบสุดแมงกุ๊ดจี่     
                       ดั่งนารีชั่วสิ้นคนสรรเสริญ
                       ดอกหน้าวัวขนาด-สีมิสวยเกิน   
                       เขาชวนเชิญซื้อขายได้ดีเอย     
   
                       ..................................

                             กตัญญู-กตเวที

                             สักวากตัญญูรู้คุณท่าน 
                       นับเป็นการคิดดีที่ถูกต้อง
                       รู้เพียงใจใฝ่งามตามครรลอง
                       เหมืองส่งของไม่ถึงซึ่งปลายทาง
                       ควรรู้จักแทนคุณเกื้อกูลต่อ   
                       ท่านมิขอก็พึงให้ไม่เมินหมาง
                       อย่ากตัญญูแต่แค่อำพราง         
                       ต้องเสริมสร้างกตเวทีจึงดีเอย 

                                          ธนุ  เสนสิงห์