~พ่อจ๋าอย่าไปไหน~

จะไปไหนพ่อจ๋ากลับมาก่อน
ขอวิงวอนอย่าแถหนีแม่เที่ยว
ชอบทิ้งหนูกับแม่แย่จริงเชียว
ไม่แลเหลียวสนใจไคร่กอดเกย

หนูน่ารักอย่างนี้มีบ้างไหม
จะใส่ใจแลดูไม่อยู่เฉย
คิดเถิดหนอพ่อจ๋าอย่าละเลย
หนูขอเอ่ยสักครั้งจงชั่งใจ

หนูต้องการไออุ่นหนุนแขนพ่อ
จะเกิดก่อเป็นภูมิคุ้มกันให้
เติบโตอย่างที่ฝันมิหวั่นใด
เป็นผู้ใหญ่งดงามเพราะความรัก

~น่านนที~
๒๕ เมษายน ๒๕๕๗

 

ป๋าจ๋าอย่าไปไหน
หนูกลัวฟ้าหวั่นไหวขาดไออุ่น
แปล๊บเปรี้ยงมาวิ่งวุ่นชุนมุน
เข้าซุกซุนผ้าห่มนอนจมเตียง

ป๋าจ๋าหนูว้าเหว่
ขาดคนเห่กล่อมไกวอย่าได้เลี่ยง
หากป๋า"กช"ลำบากไม่อยากเลี้ยง
หาคู่เคียงให้หนูซะ..จะไม่กวน

หิ่งห้อย

 

 

ดีใจจังพ่อไปซะไกลถิ่น
ใจโบยบินสุดแสนหาแฟนง่าย
ไม่งั้นคอยหวงเหลือเบื่อจะตาย
ไปให้หลายปีก็ได้...ไม่ต้องมา

เพียงแต่ขอเงินด้วยช่วยส่งให้
ลูกจะใช้ซื้อทองของมีค่า
ทั้งไอโฟนบีบีที่ต้องตา
สัญญาว่าหาเขยไว้ให้เชยชม



หิ่งห้อย

 

 


ขี้บ่นนัก
มิมีรักใจท้อนะพ่อจ๋า
ทิ้งลูกไกลให้เฉาเหงาอุรา
พ่อนั้นอย่างี่เง้าจงเข้าใจ

หนูจะทำตามข้อพ่อขอร้อง
เรื่องขาดตกบกพร่องรับรองได้
มิมีวันปวดร้าวเศร้าฤทัย
หาแฟนใหม่วันละคนเลิกหม่นทรวง


หิ่งห้อย