ยินไผ่เพลินเพลงพ้อไล่กอปล้อง
โดยลมต้องท่องทัดสัมผัสสร้าง
เสนาะโสตโดดดิ้นดั่งพิณพราง
บรรเลงแว่ววาดวางไว้อ้างชน
กล่อมราตรีนี้เอมเปรมปราโมทย์
ไล่ความโกรธโลดเลื่อนลอยเกลื่อนหน
ให้ลับเร้นเพ็ญพร่างกระจ่างมน
พร้อมเฉี่ยวฉินบินบนกลมายา
เพลงไผ่พรมลมเช้าให้ก้าวต่อ
ทับถมแทนที่ท้อบ่อปัญหา
ดำเนินกรรมตามกฎอหังการ์
ด้วยวิญญาณ์เย่อหยิ่งเหนือสิ่งใด
ดาวระดา
๒๙ กรกฎาคม ๒๕๕๖