เปรียบครูดั่งร่มไทรให้ศิษย์พึ่ง
คิดคำนึงถึงบุญคุณครูผู้สอน
ศิษย์รักครูครูรักศิษย์ใจอาทร
ครูพร่ำสอนให้ศิษย์เป็นคนดี
คำครูสอนให้ศิษย์มีความรู้
ให้ศิษย์สู่ชีวิตงามตามวิถี
ที่ครูทำลงไปเพราะหวังดี
ให้ศิษย์มีอนาคตที่ยั่งยืน
เสียงไม้เรียวผวดลงที่ลูกศิษย์
ให้รู้ถูกรู้ผิดศิษย์ไม่เคยขืน
ขอให้ครูมีชีวิตที่ัยั่งยืน
ดั่งบานชื่นที่เบิกบานสานความดี
น้ำตาศิษย์หลั่งไหลใจศิษย์ซึ้ง
ว่าคิดถึงครูผู้สอนใจสุขศรี
ขอบคุณครูที่สอนให้เป็นคนดี
ประเสริฐศรีมีสุขปลอดทุกภัย
ศิษย์สวดมนต์ขออ้อนวอนสิ่งศักดิ์สิทธิ์
ช่วยตามติดปกป้องครูครูรู้ไหม
บุญคุณครูช่วยป้องศิษย์ให้พ้นภัย
สำนึกได้บุญคุณครูไม่เสื่อมคลาย
ศิษย์เข้ากราบขอบคุณครูที่ช่วยสอน
ศิษย์แต่งกลอนมอบให้ครูศิษย์มอบให้
ให้ด้วยรักพันผูกทั้งกายใจ
เสียงครวญให้ศิษย์บอกว่ารักครู
ดนยา จันทร์เจริญ
