โอ้โฮ...ยำเอาไว้ซะขนาดเนี้ย ถ้า"หิ่งห้อย"หาแควนไม่ได้
"พรานไพร ' ต้องรับผิดชอบด้วยนะเอ่อ
***********************************
เก็บขมขื่นฝืนทนหม่นหมองจิต
เก็บจนมิดปิดไว้เพราะไร้หวัง
เก็บเคยรื่นชื่นที่...ไม่จีรัง
เก็บความหลังครั้งก่อนนอนระทม
มาปรึกษาเพื่อนเก่าเขาก็เหน็บ
ย้ำช้ำชอกปวดเจ็บเกินเก็บข่ม
โชคชะตาอาภัพแสนอับจม
ถูกทับถมข่อนแคะแขวะมิละ
ตอนเธอเทศน์ฉันนั้นก็ดั๊นหลับ
ง่วงเกินจับใจฟังนั่งผงะ
ว่าเบาเบามิได้รึไงฟวะ
ตะโกนซะรู้บานทั่วบ้านกลอน
จะเอาหน้าไว้ไหนอายเขานะ
มิรู้ล่ะทำฉันจนขวัญอ่อน
หากต่อไปไร้ชายไหนเว้าวอน
เธอต้องอ้อนชดใช้ไม่งั้นตายหิ่งห้อย
