~ละอายใจ.สารภาพ.ขอลงโทษ~

..ละอายใจ..

ปล่อยให้ใจตัวเองนั้นเก่งกาจ
เดินทางขาดศีลธรรมล้ำประสงค์
มองไม่เห็นสัจธรรมนำปลดปลง
และยังคงดื้อรั้นพ้นวันเดิน

ให้พินิจคิดตนเหมือนคนบ้า
ปรารถนาพาใจมิได้เขิน
เมื่อคิดได้ละอายใจให้เหลือเกิน
แม้บังเอิญ..วันนี้มองที่เป็น.

พิณจันทร์
๑๐ สิงหาคม ๑๕๕๗

..สารภาพ..

จึ่งแต่เพียงหมายมาดที่พลาดผิด
ให้หยุดคิดผิดไปครวญใคร่เห็น
แม้นมิซึ้งครึ่งทำนำประเด็น
ขอพึ่งเย็นตอนปลายแม้สายรอ

สารภาพบาปหนาแสนสาหัส
ไม่ถนัดโปรดอภัยมิใคร่ขอ
แล้วแต่กรรมลงโทษเท่านั้นพอ
มิเติมต่อกรรมเก่าเท่านั้นเอง

พิณจันทร์
๑๐ สิงหาคม ๒๕๕๗

..ขอลงโทษ..

หากแม้นมีสิ่งใดมาไถ่บาป
สารภาพกราบก้มให้ข่มเหง
ก็มิขอรออภัยใช่กลัวเกรง
กรรมทำเองก็จงนำส่งเลย

อันกรรมใดใคร่ก่ออย่ารอช้า
เจตนาหรือไม่มิให้เฉย
จงอย่ารอชาติหน้าเข้ามาเกย
ทุกสิ่งเผยจากใจ..คนไม่ดี

พิณจันทร์
๑๐ สิงหาคม ๒๕๕๗

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ~ละอายใจ.สารภาพ.ขอลงโทษ~ (อ่าน 5139 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้