กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘

....ตื่นรับอรุณรุ่ง.......ขอตั้งจิตมุ่ง...........ปรับปรุงกายใจ
แบ่งปันช่วยเหลือ......เอื้อเฟื้อตลอดไป......ทั้งรวยยากไร้..........จักไม่ละเลย

....วันนี้เกิดใหม่........กายจิตแจ่มใส.........ขอไม่เหมือนเคย
พระโปรดเมตตา........ปัญญางอกเงย........ซึมซับรหัสเผย........มิเฉยหมั่นกระทำ

อย่ามอบความรัก...กับคนที่ไม่รู้ค่า
อย่ามอบความศรัทธา....กับคนที่ไม่ดีพอ

♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥

ดอกเนี้ย....จำได้...."ดิน"งัย
ทำเองกับมือ...

***************

ขอบคุณค่ะ ที่นำมาใช้...อิอิอิ

 



เช้าอาทิตย์จิตใสด้วยวัยสาว
ผิวค่อนขาวพราวพรายสยายผม
จิบกาแฟถ้วยน้อยปล่อยอารมณ์
เพลิดเพลินชมผกาหน้าบ้านตน

ยื่นหน้าน้อยค่อยดอมหอมมะลิ
เพิ่งเริ่มผลิยามเช้าเคล้าไอฝน
แสงต้องกายผิวเรื่อเจือระคน
เผลอมองจน...หล่อนหันมาน่ารักจัง


หิ่งห้อย

 

สวัสดีอาทิตย์ชิดยามเย็น
มีคนเห็นเผ่นก่อนย้อนตั้งหลัก
เดินตามหลังยังเห็นเอ็นเด้งชัก
คนข้างหน้าร้องทักชักยังไง

หนึ่งสัปดาห์เยี่ยมสุดหยุดสองหน
ปานสวรรค์ชั้นบนโยนมาให้
นอกจากนอนก็เที่ยวเฟี้ยวสะใจ
จากนี้สิมิไกลจะใกล้จันทร์ 

น่าจะมีวันเสาร์เข้าสองครั้ง
อาทิตย์ตั้งสองไว้ให้สนั่น
นอกจากนี้เพียงหนึ่งหรือครึ่งวัน
เหลือนอกนั้นตัดทิ้งเป็นสิ่งเกิน