อยากรักคนมีเจ้าของลองดูบ้าง
เผื่อเธอว่างข้างในใจอดสู
แต่ไม่กล้าเอ่ยคำพร่ำพธู
หากใครรู้คงอายตายแน่เรา
ได้แต่เก็บความคิดสะกิดเตือน
ทำเป็นเหมือนไม่รู้อยู่อย่างเหงา
คอยเวลายามเผลอที่เธอเมา
จะแอบเข้าจ๊ะเอ๋เทคารม
บอกความจริงให้เห็นเป็นดังว่า
นี่เธอจ๋าเชื่อพี่ที่ขื่นขม
ทรมานหลายปีมีระทม
รักไม่สมดั่งหวังตั้งตารอ
วรรณดี
