เขลา
๏ “นึ ก ไ ม่ อ อ ก บ อ ก ไ ม่ ถู ก” ดูเถิด
ดวงใจเตลิดคงล่องท่องเวหา
แต่หมดสิทธิ์จูบสรวงดวงดารา
เมื่อปัญญาอับเยี่ยง..เขลาระเรียงบัง
๏ “จินตนาการ” ถูกกั้นพลอยฝันหมาง
พลางฟ้อนมองลองสั่งกบาลไม่สั่ง
คงมืดบอดมาเบ่งนักเลงดัง
บอกให้ตั้งอยู่แต่..เพียงแค่ฉะนี้
๏ หันซ้ายผิดขวาผิด เ มื่ อ คิ ด แ ป ล ก
แตกกอปนลามปามไปตามประสี
เราว่าดีเขาด่าว่าอวดดี
ทำนอกที่นอกทาง..กฎวางประไพร
๏ จึงหยุดคิดปิดคอกเลิกออกขาน
เหล่าเหงาพาลยิงพรุนสาดกระสุนใส่
พายเรือเวียนอ่างวน โอ้ !!จนใจ
มองฟ้าไหลเมฆล่อง..อยากตระกองนัก
๏ ห ยิ บ พ จ น์ ริ น จินต์สานจัดเรียงสาน
ทุกความสานวาดส่งทอประจงถัก
ค่อยค่อยจรดรอยจูบลูบเพียงลักษณ์
ยอมแม้นสิ้นหมดศักดิ์..หากประหนึ่งทราม
๏ ความรู้ท่วมหัวแท้แต่ปิดกั้น
ฝันจึงกลายหายเหลือหยาบระเรื่อหยาม
“จินตนาการ” ถูกกฎกำหนดความ
เหมือนเขลารัดมัดล่าม..ประมาณนั้นแล๚ะ๛
คอนพูธน®
