~ หมอกปนใจ ~

~ หมอกปนใจ ~

พี่มองเห็นเดือนดาวพร่างพราวไหม
ที่ใครใครให้มองก็ต้องเห็น
ทำไมน้องมองหาแสนยากเย็น
เหมือนเดือนเพ็ญมาพรากจากน้องไกล

ประหนึ่งว่ารอบกายสายหมอกหนา
เพ่งสายตาอยู่นานสะท้านไหว
เหมือนมีเงาลางเลือนมาเตือนใจ
เหมือนมีเงาบางใครมาเตือนตน

สรรพเสียงสรรพสิ่งต่างนิ่งหยุด
เหมือนสิ้นสุดนานับกาลกลับหม่น
มองออกไปไร้สิ้นผินผู้คน
มองทุกหนสิ้นไร้เหมือนไม่ดี

หากแต่ลมหายใจเสียงให้แผ่ว
หวีดหวิวแว่วแผ่วไหวมิได้หนี
เคยยินเสียงเคียงก่อนแต่ห่อนมี
เคียงวลีโอนอ่อนแต่จรลา

แล้วทำไมรอบตัวสลัวดับ
ทุกสิ่งลับมืดมัวสลัวค่า
มองทางไหนไม่มีสิ่งที่มา
เพียงน้ำตาบ่าไหลสิ่งได้ครอง

พี่คงเห็นเดือนดาวพร่างพราวสวย
งามสำรวยอวยทางพราวพร่างส่อง
ฟากฟ้าฝั่งพี่คงงามบ่งทอง
ฟากฟ้าน้องหมองหม่นหมอกปนใจ

พิณจันทร์ กระต่ายชมแข
15 สิงหาคม 2556

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ~ หมอกปนใจ ~ (อ่าน 10891 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้