|
❀ Sasi ❀
|
♥.....จะผ่านคืนนี้ไปได้อย่างไร.....?
ทรุดกายนั่งหลังอิงพิงหมอนหนุน
เตียงเคยคุ้นแต่กลับมิหลับใหล
ปล่อยจิตผกโผผินบินพ้นไกล
คิดถึงใครบางคนท้นเอ่อทรวง
เงียบสงัดรัตติกาลม่านคลุมครอบ
โรยดาวรอบสลัวทั่วแดนสรวง
ขาดแสงส่องของเพ็ญที่เด่นดวง
ไม่โชติช่วงดุจเช่นฉันเข่นตรม
ปริ่มน้ำใสไหลอาบทาบทาแก้ม
เข้าเติมแต้มคลุกเคล้าคราเศร้าขม
รักสลายกลายลับกับสายลม
ทับโถมถม เกินต้านสะท้านจินต์
ยกมือปาดหยาดน้ำที่ฉ่ำชื้น
เก็บสะอื้นมิไหวใจร้าวบิ่น
หมอนใบเดิมเพิ่มหยดที่รดริน
ซับสอดสินธุ์จากใจซุกใส่เติม
สองตาพร่าปร่าร้าวผ่าวในอก
ต้องสะทกลมพรูพัดกรูเสริม
กอดกายข่มจมงันร่างสั่นเทิ้ม
ใช่เพิ่งเริ่มแต่ร้าวรานมานานวัน
ฤทัยครองหมองเศร้าเหงาฝาดเฝื่อน
จางจืดเจื่อนจิตใจไร้สุขสันต์
กอดหมอนแนบแอบซบหลบจาบัลย์
ทุกคืนฉันผลอยหลับกับน้ำตา
ละอองดิน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ระนาดเอก, วรรณดี, masapaer, รพีกาญจน์, ดารกะ, ธนุ เสนสิงห์, ปรางค์ สามยอด, หญิง, Black Sword, < ชายกลาง >(กล้า), Wirin
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
♥ ขอขอบพระคุณทุกภาพจาก Internet & Youtube ค่ะ
|
|
|
วรรณดี
นักกลอนระดับเพชรน้ำหนึ่ง
 ออฟไลน์
กระทู้: 1081
สมาชิกดีเด่นประจำเดือนนี้..
|
Re: ♥.....จะผ่านคืนนี้ไปได้อย่างไร.....?
อยากร้องไห้ให้น้ำตาท่วมท้น
เพราะเจอคนหลอกลวงควงหลายหน้า
ไม่เคยซ้ำสักคนที่เห็นมา
เปลี่ยนทุกคราทุกครั้งยังอดทน
แต่วันนนี้มีใจอภัยหญิง
เพราะความจริงเปิดเผยเลยไม่สน
จึงปล่อยไปความช้ำย่ำกมล
มีสักคนที่ฉันฝันรอคอย
วรรณดี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ระนาดเอก, masapaer, ❀ Sasi ❀, รพีกาญจน์, ดารกะ, ธนุ เสนสิงห์, ปรางค์ สามยอด, หญิง, Black Sword, < ชายกลาง >(กล้า), Wirin
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
❀ Sasi ❀
|
Re: ♥.....จะผ่านคืนนี้ไปได้อย่างไร.....?
หญิงไหนหว่าน่าอนาถประหลาดนัก
ไหงมารักชายหลีแถมขี้ฝอย
ต้องโชคร้ายท้ายชีวาน้ำตาปรอย
มีเป็นร้อยชายชาญดั๊นไม่มอง
อยากจะเตือนเพื่อนสาวก่อนร้าวฉาน
ใช่ประจานกล่าวก่นให้หม่นหมอง
จะเลือกชายชาตรีนี้ครอบครอง
หากจับจอง"วรรณดี"ชีช้ำตาย
ละอองดิน 
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
♥ ขอขอบพระคุณทุกภาพจาก Internet & Youtube ค่ะ
|
|
|
Black Sword
นักกลอนผู้เปรียบดั่งเพชร
ออฟไลน์
กระทู้: 827
|
Re: ♥.....จะผ่านคืนนี้ไปได้อย่างไร.....?
ทรุดกายนั่งหลังอิงพิงหมอนหนุน
เตียงเคยคุ้นแต่กลับมิหลับใหล
ปล่อยจิตผกโผผินบินพ้นไกล
คิดถึงใครบางคนท้นเอ่อทรวง
เงียบสงัดรัตติกาลม่านคลุมครอบ
โรยดาวรอบสลัวทั่วแดนสรวง
ขาดแสงส่องของเพ็ญที่เด่นดวง
ไม่โชติช่วงดุจเช่นฉันเข่นตรม
ปริ่มน้ำใสไหลอาบทาบทาแก้ม
เข้าเติมแต้มคลุกเคล้าคราเศร้าขม
รักสลายกลายลับกับสายลม
ทับโถมถม เกินต้านสะท้านจินต์
ยกมือปาดหยาดน้ำที่ฉ่ำชื้น
เก็บสะอื้นมิไหวใจร้าวบิ่น
หมอนใบเดิมเพิ่มหยดที่รดริน
ซับสอดสินธุ์จากใจซุกใส่เติม
สองตาพร่าปร่าร้าวผ่าวในอก
ต้องสะทกลมพรูพัดกรูเสริม
กอดกายข่มจมงันร่างสั่นเทิ้ม
ใช่เพิ่งเริ่มแต่ร้าวรานมานานวัน
ฤทัยครองหมองเศร้าเหงาฝาดเฝื่อน
จางจืดเจื่อนจิตใจไร้สุขสันต์
กอดหมอนแนบแอบซบหลบจาบัลย์
ทุกคืนฉันผลอยหลับกับน้ำตา
ละอองดิน๑.
เมื่อความรักหักลงตรงข้อต่อ
ร้อยคำพ้อพรั่งพรูสุดกู่หา
โลกเหมือนกับสลับสีในชีวา
ความร้าวล้าเร่งรุดดุจประดัง
เกินจะปลอบลอบข่มระทมทุกข์
ครั้นความสุขสิ้นสูญอาดูรหวัง
เหลือเพียงใจพ่ายแพ้และภินท์พัง
คงอยู่ยั้งเยี่ยงเศษเทวษเวียน
๒.
เหมือนไฟฟอนร้อนสุมมารุมซัด
คงอึดอัดอกหวั่นสุดหันเหียน
เหมือนมีดเถือเกลือผ่านถูกจารเจียน
ต้องพากเพียรพ้นได้ด้วยใจตน
หากพ่ายแพ้แลเห็นดั่งเช่นถ่าน
จะถูกรานย่อยยับด้วยสับสน
เป็นเศษเถ้าแทบธุลีฤดีดล
และปี้ป่นเป็นไปในชีวิน
หากแม้นผ่านกาลร้อนแห่งฟอนนี้
ดวงฤดีดั่งค่ามหาสิน
จักเป็นเพชรเม็ดแท้เกิดแก่จินต์
แกร่งและงามไม่สิ้นตลอดกาล
๓.
ร้องมาเถิดร้องไห้ให้สาสม
เซ่นระทมทุกข์รักที่หักหาญ
ร้องให้กับเมฆหม่นเมื่อวันวาน
แล้วเปิดม่านสายรุ้งรุ่งฤดี
ประสบการณ์ผ่านมาอย่าสิ้นสูญ
จงเพิ่มพูนเพียรตระหนักด้วยศักดิ์ศรี
อย่าให้รักไร้ค่ามาย่ำยี
เพราะใจนี้มีค่า.. กว่ารักลวง ฯ
:
.
- Black Sword -
(หมู มยุรธุชบูรพา) |
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
❀ Sasi ❀
|
Re: ♥.....จะผ่านคืนนี้ไปได้อย่างไร.....?
เดือนดาวพร้อยลอยลิบระยิบย้า
แทบไขว่คว้าดึงพรากจากแดนสรวง
คำหวานฉมดมดอมหอมทั้งปวง
ซาบซึ้งทรวงซึมแทรกแรกรักกัน
หวานอื่นด้อยน้อยค่ากว่าหวานรัก
ศรสลักติดตรึงอย่างขึงขัน
หินแปดศอกตอกลึกผนึกพัน
มิผกผันวาจาสัญญาใจ
เอ๋ย...คำชายร้ายเล่ห์สิเน่หา
คนหลายหน้าผีเปรตเหตุไฉน
สมจำนงค์คงชื่นรื่นฤทัย
กระหยิ่มใหญ่ชายชาญผลาญฤดี
¸.•*¨ ★☆*✫ℒƠѵℯ✫*¸.•*¨♥
น้องอกตรอมผอมแห้งไร้แรงเรี่ยว
ทั้งซูบเซียวหดหู่จริง"หมู"พี่
ไหล่สองข้างว่างไหมชายชาตรี
ขอหนุนตักหน่อยซีพลีปลอบนอน
ละอองดิน
|
 |
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
♥ ขอขอบพระคุณทุกภาพจาก Internet & Youtube ค่ะ
|
|
|
Black Sword
นักกลอนผู้เปรียบดั่งเพชร
ออฟไลน์
กระทู้: 827
|
Re: ♥.....จะผ่านคืนนี้ไปได้อย่างไร.....?
เคียงประคองน้องขวัญอย่าหวั่นไหว
เคยทุกข์ท้อท่วมใจจงถ่ายถอน
พี่จะกล่อมบรรเลงด้วยเพลงกลอน
เปิดบัญชรเชิญนางฟ้ามาร่ายรำ
สิ้นหวั่นจิตอิดหนาระอาอก
เศร้าสะทกโศกฝืนที่กลืนกล้ำ
พรประเสริฐเลิศล้อมช่วยน้อมนำ
ที่เจ็บช้ำชอกใจให้คลายลง
ทั้งเทพไท้ในสรวงแห่งห้วงหาว
ทั้งดวงดาวดื่นฟ้าอย่าเลยหลง
อัญเชิญปลอบกอบเกื้อเนื้ออนงค์
ให้เอวองค์อ่อนหวานสำราญราย
หลับตานอนผ่อนพักกับตักพี่
โลมฤดีจอมขวัญให้หวั่นหาย
ค่ำคืนแห่งแสงดาวที่พราวพราย
น้ำคำชายปลอบเจ้า.. จนเช้าเยือน ฯ
:
.
- Black Sword -
(หมู มยุรธุชบูรพา)
|
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
❀ Sasi ❀
|
Re: ♥.....จะผ่านคืนนี้ไปได้อย่างไร.....?
แสนตื้นตันฝันไว้เกินใจคิด
คราเชยชิดสุขใจหาใดเหมือน
หมอนตักหนุนอุ่นสมชมดาวเดือน
มิอยากเคลื่อนจากอ้อมแขนแสนเสียดาย
ดารกะจะจรก่อนฟ้าสาง
ศศิจางถดถอยด้อยแสงฉาย
วิหคไพรไก่ขันประชันกราย
สบตาชายอีกครั้งหวังวิงวอน
เราจากกันวันนี้จะมีไหม
กลัวเหลือใจชายดั่งคล้ายสังหรณ์
พรากก็จบ...พบใหม่ไร้อาทร
ลืมเคยอ้อนวันวานถูกกาลกลืน
ลุกขึ้นนั่งชันเข่าเริ่มเหงาต่อ
เสียงสั่นคลอจะจากยากแข็งขืน
แสงระยับจับฟ้าล้าแรงยืน
กลบอาลัยยากฝืนสะอื้นครวญ
ละอองดิน |
 |
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
♥ ขอขอบพระคุณทุกภาพจาก Internet & Youtube ค่ะ
|
|
|
Black Sword
นักกลอนผู้เปรียบดั่งเพชร
ออฟไลน์
กระทู้: 827
|
Re: ♥.....จะผ่านคืนนี้ไปได้อย่างไร.....?
อุษาสางสว่างเจ้าอย่าเศร้าโศก
อย่าวิโยคครวญคร่ำหรือกำสรวล
ยังอยู่เรียงเคียงมั่นเร้ารัญจวน
ปลอบเนื้อนวลชิดชื่นระรื่นทรวง
เมื่อความเศร้าเบาบางเริ่มจางแล้ว
หรือจะทิ้งกิ่งแก้วสิ้นห่วงหวง
ยังแนบเนาเย้าหยอกมิหลอกลวง
พร้อมปลดบ่วงความทุกข์ที่ผูกตรึง
โอ้ใครเอ๋ยใครทำระกำเก่า
กาดุเหว่าจงฟังอย่าขังขึง
ช่วยบินพาทุกข์เศร้าที่เร้ารึง
ที่ถากทึ้งทิ้งไปให้ไกลนาง
และบินนำสำราญมาขานร่วม
เป็นสร้อยสวมสู่น้องสิ้นหมองหมาง
ร้อยบุปผามาลีมาคลี่วาง
ประคองข้างเคียงอยู่มิรู้รา
พี่จะจากพรากเจ้าเมื่อเจ้าเอ่ย
หรือละเลยสิ้นสวาสดิ์มิปรารถนา
พี่จะพร้อมยอมห่างจนร้างตา
เพียงเจ้ายิ้มปริ่มหน้าพี่ยินดี
และเมื่อใดใครทำเจ็บช้ำอีก
พร้อมจะปลีกทุกภาระมิผละหนี
เพื่อมาปลอบมอบขวัญมั่นชีวี
ทุกคำถ้อยพจน์พี่.. นี้จากใจ ฯ
:
.
- Black Sword -
(หมู มยุรธุชบูรพา)
|
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
❀ Sasi ❀
|
Re: ♥.....จะผ่านคืนนี้ไปได้อย่างไร.....?
ยินถ้อยคำฉ่ำหวานที่ขานกล่าว
โอ้ทรวงสาวสับสนจนหวั่นไหว
ดุจสายธารจานเจือมีเยื่อใย
ชโลมจิตพิษไฟให้คลายจาง
เสียดายแขนแสนนุ่มมือกุมอุ่น
รุ่งอรุณฟ้าผ่องเรืองรองสาง
ตะวันแยงแสงทองสองแยกทาง
พรหมลิขิตขีดสร้างเราห่างกัน
พิไรร่ำทำไม...ไม่เป็นเขา
เคียงข้างเราปลอบปลุกคงสุขสันต์
จิตเตลิดเพลิดพร่าสารพัน
รัตติกาลผ่านผันสั้นเหลือเกิน
รู้ดีตนหนนี้ต้องหนีผละ
ยากที่จะ จริงแท้แค่ผิวเผิน
ต้องตัดใจไกลห่างบนทางเดิน
ขอเผชิญชะตากว่าชีพวาย
ทรมาล้าอกสะทกหวั่น
ไยสองเราพบกันในวันสาย
ภรรยาพี่คู่อยู่ข้างกาย
ครั้งสุดท้ายสวมสอด...กอดก่อนลา
ละอองดิน |
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
♥ ขอขอบพระคุณทุกภาพจาก Internet & Youtube ค่ะ
|
|
|
|
