...กระต่ายชมจันทร์...

แม้เป็นเพียงกระต่ายหมายจันทร์เจ้า
วิ่งตามเงาจันทร์ชมมิโน้มหา
แต่ก็ยังศักดิ์ศรีเลี้ยงชีวา
ปรารถนาเดินดินหากินไป

ด้วยชีวิตเกิดมารู้ค่าด้อย
กระต่ายน้อยกำพร้าบิดาให้
สองแม่ลูกผูกดวงท่านห่วงใย
สู้ขาดใจส่งเรียนขีดเขียนเป็น

สองมือแม่รับจ้าง ช้างเท้าหน้า
แดดร้อนจ้าลำบากแสนยากเข็น
เพียงสายลมโชยไปพัดให้เย็น
ยังแอบเห็นแม่จ๋าน้ำตานอง

แม้ลำบากหากินชีวินสู้
แต่เรารู้ทรวงในมิได้หมอง
มีความสุขประสาบ้านนาปอง
มิขอร้องญาติหมู่มาดูแล

บุญกุศลเป็นกิจนิจศีล
มิป่ายปีนอบายละอายแข
มิก้าวก่ายเขาหวงชายดวงแด
หากินแค่ตนตัวมิมั่วใคร

แม้เป็นเพียงกระต่ายหมายจันทร์ผ่อง
แต่ก็เพียงแสงส่องครรลองให้
มิเคยคิดสิทธิ์ควงแนบดวงใจ
ชายทรวงในนั้นหนอพ่อคนเดียว

พิณจันทร์
๑๘ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๙