เธอชื่นฉันช้ำ
พอกันทีที่ผ่านแค่การฝัน
คิดว่ามันฝันร้ายหมายชีวิต
พฤติกรรมที่ทำอำมหิต
รักมีพิษติดทรวงราวบ่วงมาร
ขุดคำหวานหว่านล้อมจอมเล่ห์จิต
หยอดยาพิษอาบซึ่งน้ำผึ้งหวาน
หลอกล่อดื่มหลงกินจนสิ้นทาน
คอยถึงกาลเพียงพอขอลาไกล
แค้นคนอื่นยื่นกรรมทำกับฉัน
ทดแทนกันอย่างนี้ถูกที่ไหน
ทำฉันหลงติดบ่วงแห่งห่วงใจ
แล้วลาไปไกลลับมิกลับคืน
สายเกินไปสายใยรักหักพ้นเจ้า
ทุกข์ทนเศร้าทรวงในใจสุดฝืน
อาลัยรักเหลือล้ำสุดกล้ำกลืน
เธอซิชื่นฉันช้ำระกำเอย
ประทีป วัฒนสิทธิ์
17 กันยาน 2556
