~คมบาดแผล คำแลคม~

~คมบาดแผล คำแลคม~

ขนเอามีดเอาพร้ามาวางใกล้
แล้วตั้งใจเขียนมาจนสาสม
เผื่อจะได้สักบทจดคำคม
กลับกลายขมมีดบาดเลือดสาดใจ

สีแดงสดหยดติ๋งมองยิ่งเจ็บ
บาดแผลเก็บเหน็บทรวงทะลวงใส่
คล้ายเหวะหวะระรานเผาผลาญใน
ซ้ำเติมให้ใจเสาะออเซาะคำ

กดเน้นเนื้อเผื่อแผลเนื้อแล่ปิด
เจ็บจิ๊ดจิ๊ด...นิดหน่อยใจพลอยต่ำ
เหน็บนิดนิด...คิดถึงคนใจดำ
ไม่มาทำแผลน้องคอยมองทาง

เปล่าแนมเหน็บเจ็บเบลอเลยเผลอบ่น
น้อยใจคน...หวั่นแผลแยกแยะห่าง
นานแล้วนะ...หวั่นเหงารักเบาบาง
หยดเลือดจางบางสีคล้ายพี่เลือน

อดทนนิดปิดแผลเจ็บแค่นี้
ยาแดงมีพี่จ๋า..จะมาเหมือน
ให้ราดรดหมดขวด..ยังปวดเตือน
แค่นั่งเพื่อน ยาเต็มขวด หายปวดเลย

มองดูมีดดูพร้าน้ำตาหลั่ง
ฝนเป็นทั่ง ดั่งคำ ยังทำเฉย
ทั้งเจ็บแผลเจ็บใจและไม่เคย
คำคมเอ๋ย..เขียนอย่างไร ได้กลอนงาม

พิณจันทร์ กระต่ายชมแข
๒๔ กันยายน ๒๕๕

..เจ็บจิ๊ด จิ๊ดดดด..

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ~คมบาดแผล คำแลคม~ (อ่าน 12031 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้