ถามกวี ? (อีกครั้ง)
พระพายทูตเคลื่อนผ่าน ณ ลานศิลป์
โปรยประทินกำจายดุจคล้ายล่าม
หว่านประพันธ์ร้อยศัพท์รับข้อความ
ขยายนามตอบสาส์นผ่านเวลา
เสนาะพลิ้วทิวศัพท์กาพย์ประพจน์
ที่หลั่งไหลหยาดหยดรดเวหา
เชิญกวีส่งกานท์ประพันธ์มา
ตอบภาษากมลให้ยลยิน
เสียงบรรเลงเพลงพิณระบิลแว่ว
คงเริ่มแผ่วแววแพ้อ่อนแอศิลป์
หากมิรู้ถึงนัยใจกวิน
ผู้หลั่งรินสายกาพย์กำซาบใจ
หวังพระพายทูตรักจักส่งมอบ
นำคำตอบกวีที่หลงใหล
เผยประตูรู้เห็นสิ่งเร้นนัย
แลเผยความเป็นไปในดวงมาน
ยินสำเนียงเคียงเลียบเทียบม่านเมฆ
ดั่งมนตร์เสกโปรยปรายรำบายผ่าน
หวั่นกวีนี้หายไม่อยู่นาน
สิ้นสำราญองค์วรรรณคงผันจร
นิมิตรร่ายบทกลอนสะท้อนฝัน
สารพันประดิษฐ์ทิศอักษร
ชะโลมทิวภูผาดุจอาภรณ์
หวังสะท้อนคำตอบมอบเรือนใจ
มีฉันไหม...ในกวีของเธอ
ดาว
(จากกลอนต่อกับมิตรอักษร ณ สถานที่หนึ่ง อ่าน
"ถามกวี?"