รักจำเรียงเพียงน้อยหากคอยส่ง
จิตมั่นคงเพิ่มค่าคณาผล
ดังมหาสุราลัยในกมล
ปิ่มเปี่ยมล้นระยับเปรียบกับดาว

วัฎจักรรักหลง..รูป...คง...หาย
อยู่เกิดกลาย..ต่ำติด..ลองคิดกล่าว
ยืมเพียงร่างอ้างสิทธิ์สถิตคราว
ดำไหม้ขาวแปรเปลี่ยนวนเวียนวน

วจีสรรกลั่นกรองเพียงตรองตรึก
จิตส่วนลึกกระทำตามกรรมหน
พระท่านว่าดำริชอบก่อกอบชน
อกุศลเว้นพัก…ก่อ..กักดี

อยากจะถามยามสลายวายชีวาตย์
แม้ศิลป์ศาสตร์แขนงเรียนเพ่งเพียรที่
รู้วันเกิดฤกษ์ดาวตามคราวมี
หาวันที่ล่วงลับเกินปรับตัว

มรณานุสติดำริมั่น
อัศจรรย์ชัดแจ้งสำแดงทั่ว
คิดเตรียมตายสบายพลันเลิกหวั่นกลัว
คิดอยู่..ยั่ว..ประมาท…เลยพลาดวาย


กลอนนี้   ไม่ค่อยเกี่ยวกะวตีนะ  เพียงแต่ สัจธรรมแต่งไป มันไปเรื่อยๆน่ะ   5555
Jannjao

รักจำเรียงเคียงกันขยันส่ง
มิอาจหลงเป็นดาวพร่างพราวสาย
มิระยิบระยับวิบวับพราย
มีแค่กายเปลี่ยนไปในทุกวัน

วัฏจักรรักหลงต้องปลงจิต
นิยามคำลิขิตคือใฝ่ฝัน
มีเพียงเขาเฝ้าเวียนเพียรผูกพัน
มิอาจผันแปรเปลี่ยนวนเวียนวก

วจีสรรกลั่นกรองคะนองเนตร
อาจเป็นเหตุห้วงกรรมทำไหม้หมก
หรืออาจต้องเกี่ยวกลุ่มขุมนรก
หากต้องตกก็มิหวั่นเพราะฝันดี

แม้อภิญญาใดอย่าใช้มั่ว
ธรรมชาติมีทั่วทุกถิ่นที่
ดูที่เหตุเจตนาอุรามี
วางทุกอย่างลงทีแล้วค่อยมอง

จะเห็นหนึ่งดวงนิดจิตประภัสสร์
แสนสงบสงัดมนัสผ่อง
อย่าถือถ้อยถือความตามครรลอง
มิมีของอะไรใช่ของเรา

สิริวตี

กลอนนี้ก็ไม่เกี่ยวกับพี่ จจ  นะ วตีก็แต่งสัจธรรมไปเรื่อย 555