ที่รัก

นานแสนนานพี่หลงพะวงเจ้า
คอยคิดเฝ้าคอยรักจักชมชื่น
คอยคิดหวังคิดฝันทุกวันคืน
กลัวขมขื่นยั้งใจไม่เผยคำ

รักเจ้ารักแต่ใจนั้นไม่กล้า
ที่พี่ช้าหวั่นวิตกกลัวอกช้ำ
หวั่นหวั่นเกรงเยื่อใยใจเจ้าดำ
ทุกคืนค่ำร้อนรุ่มกลุ้มคนเดียว

กลัวฝากใจแล้วเธอเผลอผลักไส
มิรับไว้ไล่ส่งคงแห้งเหี่ยว
กลัวใจช้ำระทมขื่นขมเชียว
นึกแปลบเสียวทรวงในไม่พาที

วอนเทพไท้เทวามาเสริมส่ง
ให้เธอหลงลงสมัครรับรักพี่
พี่หลงเจ้าเข้าใจนะคนดี
สวยอย่างนี้กลัวใครแย่งไปครอง

13 มกราคม 2556