ยามเย็นเย็นลมพัดสบัดพลิ้ว
ใบไม้ปลิวกลิ่นฟุ้งพุ่งน้ำไหล
ในแอ่งน้ำย้ำเงาเห็นเขาไกล
ล่องเรือไปยามโพล้เพล้ดูเท่งาม
ธรรมชาติกับสายน้ำทำลมโบก
ไม่กรรโชคเอื่อยมามิน่าขาม
พายเรือน้อยค่อยเคลื่อนเลื่อนลอยตาม
เมื่อถึงยามเย็นเย็นเห็นชินตา
ยามลมนิ่งสิ่งที่เห็นเป็นดั่งแก้ว
น้ำใสแจ๋วแผ้วผ่องน่าปองหนา
ภาพนี้มีที่เห็นเป็นราคา
คนเมืองป่าบ้านนอกออกมาดู
น้ำเมืองกรุงปรุงแต่งมีแสงสี
มิได้มีธรรมชาติแต่อาจหรู
ที่บ้านนอกบอกให้ได้เป็นครู
ยังงามอยู่ไร้ปรุงแต่งแสงไม่มี
มนตรี ประทุม
“มันแกว”
๓ ส.ค.๖๑
