...ขลุ่ยครวญ...
ผิวขลุ่ยครวญ หวนคราง กลางลมหนาว
ในคืนร้าว ฟ้าแรม วับแวมไหว
ใจฝากเดือน เอื้อนกล่าว กับดาวไกล
สุดอาลัย ขวัญน้อย เจ้ากลอยจันทร์
เฝ้าชะเง้อ มองหา แก้วตาเอ๋ย
สุดจะเผย โศกเศร้า ราวอาสัญ
ฝากเสียงขลุ่ย แผ่วหวน ครวญรำพัน
ข้ามฟ้าฝัน..ดาวไกล ไปหาเธอ...
...นวลรำพัน...
แว่วลำนำ ขลุ่ยหวาน ผ่านลมหนาว
เหม่อมองดาว ห่างไกล ทำใจเผลอ
ฟ้ามืดมน ปนเศร้า เหงาละเมอ
ให้พร่ำเพ้อ พี่อยู่ไหน ไยไม่มา
ยินเสียงขลุ่ย คล้ายเสียงพี่ ที่เคยอ้อน
เคยร่ายกลอน ร้อยใจ ให้หรรษา
เสียงขลุ่ยครวญ ชวนน้อง นองน้ำตา
โอ้พี่จ๋า รู้บ้างไหม..ใครเฝ้าคอย
หนึ่งโสม
