ต้องเจ็บมากแค่ไหนนะใจเอ๋ย
จึงสรรคำเปรียบเปรยมาเย้ยหยัน
ทุกถ้อยหมายชำแรกด้วยแดกดัน
ชี้โทษทัณฑ์บั่นทอนทุกท่อนวรรค

เมื่อเลือกเดินเพลินทางที่ต่างสาย
ฤๅจะหมายแผ้วพานสมานสมัคร
เลียบลู่ทางผู้แพ้เคยแปรภักดิ์
ซึ่งถ้วนหัวใจรักนั้นหักยับ

ทุกเหตุการณ์ผ่านช่วงจนล่วงคล้อย
ยากย้อนรอย หวานชื่นให้คืนกลับ
ความเจ็บปวดร้าวรานเกินขานนับ
ยังถมทับท้นปรี่ในชีวิต

แค่มีมุมมุมหนึ่งอันพึงอยู่
ยังลบหลู่เหยียบย่ำอำมหิต
พ่ายแล้วทุกประตูมิรู้ทิศ
ขอแค่สิทธิ์หยัดยืนเพื่อฟื้นตน

แลฝังกลบจบกรรมที่ซ้ำซัด
รอนวงวัฏตัดลง หยุดส่งผล
ให้รอบกาลคลาดเคลื่อนอย่าเปื้อนปน
อยู่ต่างแหล่งแห่งหนคนละแดน

มณีฉาย