เวลาอยากเขียนกลอนดันนอนหลับ
เลยลาลับกรนร่ำกรรมฐาน
ตาดำซ่อนนอนอู้อยู่มานาน
ทิ้งบทกานท์กวีเพื่อนลับเลือนลา
คิดถึงคุณพี่ระนาดบังอาจเอ่ย
ด้วยละเลยลืมวันสุขหรรษา
อีกพี่น้องผองมิตรลิขิตมา
ร่วมรักษาวรรณศิลป์ท้องถิ่นไทย
ก่อนเก่าย้อนอิ่มเอมเกษมสุข
แต่งสนุกต่อสนานสร้างงานใหม่
เสียงหัวเราะแว่วยินจินตนาไป
ร่วมดวงใจกันเข้าไร้เศร้าตรม
มาเถิดหนาน้องพี่ยอดศรีศิลป์
มาโบยบินระรื่นมิขื่นขม
บรรยากาศวันคืนเคยชื่นชม
คราอ่านก้ม..พิมพ์แต่ง..เขียนแข่งกัน
Jannjao