ต้องหักห้ามดวงจิตอย่าคิดมาก
ภาพจำฝากในใจอย่าไปสน
เจ็บแล้วหนอเปื้อนเปรอะช่างเถอะคน
กระแสวนเวียนว่ายเหนื่อยหน่ายทรวง

จะควงคู่กับใครตามใจภักดิ์
ลอยความรักเซซัดเร่งตัดบ่วง
เบือนหนีหน้าอยากบอกถูกหลอกลวง
ที่เคยห่วงเคยหาขอลาที

Jannjao

ใช่มีใครไหนอื่นมายื่นหน้า
ที่จากมารู้ไว้ใช่หน่ายหนี
เมื่ออยู่ไปในสายตาค่าไม่มี
รอหลายปียิ่งตระหนักรักจืดจาง

อย่าโยนผิดมาให้แต่ฝ่ายฉัน
อย่าโทษกันว่าทิ้งทุกสิ่งสร้าง
เมื่อสองเรารักสะดุดมาสุดทาง
ควรปล่อยวางมือกันฉันและเธอ

ไม่มีใครหรอกหนาคิดลาจาก
ยิ่งรักมากใจนั้นมั่นเสมอ
ด้วยเหตุผลมากมายที่ได้เจอ
น้ำตาเอ่อบ่อยครั้งนั่งคร่ำครวญ

เพราะหัวใจเหนื่อยล้ามานานนัก
ขอหยุดพักไปก่อนไม่ย้อนหวน
 ที่ผ่านมาใจท้อพอสมควร
ขอทบทวนความช้ำเพียงลำพัง



gintanagan
6/11/63

 

หยุดพักรบสงบใจเอาไว้ก่อน
ค่อยซุกซ่อนรักจางอยู่ข้างหลัง
คราชอกช้ำอำลาพะว้าพะวัง
บอกจิตสั่งร้ายดีหาที่ไป

แม้เจ็บปวดรวดร้าวอยากก้าวหนี
ห่างกี่ทีทุกคราน้ำตาไหล
ช่างเหลวแหลกแปลกดีนี่อะไร
คิดร้างไกลทำไมหนาไม่กล้าทำ

เรียกว่ารักหรือหลงหรือตรงแน่
เรียกว่าแพ้หรือพ่ายหรือขายขำ
เรียกว่ากลัวหรือปรับแบบกลับลำ
เรียกถลำเป็นแน่พ่ายแพ้เธอ

Jannjao

ไม่สิ้นเวรกรรมไปไม่ได้แยก
มันไม่แปลกหากใจยังไหวเพ้อ
ด้วยชาติก่อนเกี่ยวพันกันจึงเจอ
ชดใช้เธอกว่าครึ่งถึงเลิกทน

รอยเท้าบนทรายนี้เคยมีอยู่
เธอคงรู้ต้องเลือนหายไปสักหน
เช่นกับฉันทำใจห่างใครบางคน
หวังหลุดพ้นความฝันที่ผลาญใจ

ปล่อยเพียงมือเมื่อไรใจจักปล่อย
ยังแอบคอยลืมหลงเผลอสงสัย
ในยามนี้เขาเป็นสุขทุกข์เช่นไร
ยังห่วงใยใจละเมอเพ้อรำพึง

คงไม่ลืมหรอกหนาสัญญาไว้
แม้ห่างไกลดวงจิตยังคิดถึง
ความทรงจำมีค่ายังตราตรึง
ซ่อนมุมหนึ่งที่รู้สึก..ลึกในใจ


gintanagan
6/11/63

 
สัญญาบอกตอกย้ำยังจำมั่น
คลายกอดพลันห่างเอวทำเหลวไหล
เรื่องเก่าเจ็บเหน็บหนาวรานร้าวใน
ภาพจำใส่หลอนหลอกจีงออกมา

แต่เอาเถอะในเมื่อใจยังใคร่รัก
จิตสมัครพันผูกยอมถูกว่า
เก่าก่อนครั้งตั้งสัตยวาจา
มิอำลาหนีหายยอมตายแทน

เธอบอกเรื่องเคืองเราเข้าใจผิด
สงวนสิทธิ์ตัดบ่วงเพราะหวงแหน
ยังเลิศหรูคู่ค่าคำว่าแฟน
จึงโลดแล่นผูกพ่วงในดวงมาลย์

คงเป็นกรรมทำไว้บอกไม่ถูก
ความพันผูกเกาะหลักเกินหักหาญ
บุญลิขิตชีวิตเดินมิเนิ่นนาน
สายเกินกาลเกินแก้นะแม่คุณ

Jannjao

เพราะชีวิตสั้นนักจักต้องห่วง
อย่าไปถ่วงเอาไว้ให้ เสียศูนย์
คิดเสียว่าหัวใจเราไร้บุญ
เพราะต้นทุนรักน้อยจึงถอยมา

ใช้ชีวิตเดินทางอย่างสงบ
แม้ไม่พบคู่คลอรอชาติหน้า
อย่างน้อยๆครั้งหนึ่งซึ่งเกิดมา
ยังรู้ว่ารักนั้น...เป็นฉันใด


gintanagan
7/11/63

 

รักก็เป็นฉะนี้น่ะที่รัก
ถึงเหหักห่างลงยังสงสัย
คอยกระเง้ากระงอดอิดออดไป
เพียงรอให้งอนง้อในต่อมา

ยามบูดบึ้งขึงโกรธดั่งโทษหนัก
ได้ผ่อนพักอีกวันสุขหรรษา
ยามทะเลาะเบาะแว้งดังแสร้งพา
หากหลบหน้าครวญซึ้งคิดถึงจัง

เพราะโลกสร้างบางชายให้คล้ายหญิง
ชอบแอบอิงติดตามแต่ความหลัง
ทุกข์ต่อเนื่องเชื่องช้าพะว้าพะวัง
คนน่าชังผู้นั้นคือฉันเอง

Jannjao