“ หนึ่งเม็ดทราย “

“ หนึ่งเม็ดทราย “

หนึ่งเม็ดทรายคลื่นสาดซัดเข้าฝั่ง
ชะตาตั้งกำหนดบทให้หรือ?
เป็นเม็ดหินดินทรายในกำมือ
คนหยิบรื้อถือเล่นด้วยเย็นใจ

หากการพบคล้ายทรายเรียบชายหาด
พรพรหมวาดฉันเธอเจอกันได้
ลุ้นเธอเลือกทรายแก้วอันแววไว
ประดับไว้ใจกลางระหว่างเรา

ทรายนิ่งเรียบเทียบหาดด้วยหวาดหวั่น
ตั้งความฝันเธอคัดใช้ปัดเหงา
หากเธอเลือนเบือนใจไม่อยากเอา
คลื่นคงเข้าซัดหาดทรายคลาดคลา

สิ้นโอกาสเป็นทรายใช้ทำแก้ว
ประกายแววแผ่วล้าอนาถา
มิตรภาพหล่นหายใต้ชะตา
ของเวลาผู้เปลี่ยนเวียนรอบเดิน

เราต่างเพลินเดินก้าวเท่าใจฝัน
ผ่านกาลเดือนเคลื่อนวันอันผิวเผิน
จวบพบทรายเม็ดใหม่ให้ประเมิน
คัดทรายเพลินฉายแววเป็นแก้วงาม

ฤาเราเพียงธุลีที่แหวกว่าย
พลิ้วรำบายมวลธาตุอากาศหาม
พรหมอุ้มสม? ลมพัดระบัดตาม
สร้างนิยามการพบแล้วจบลง

ผ่านวันแล้ววันเล่าเราต่างพบ
เพียงเพื่อจบสัมพันธ์อันประสงค์
ไม่มีความผูกพันที่มั่นคง
หรือสิ่งใดยืนยงให้คงนาน

แค่เศษหินดินทรายในอากาศ
หรือบนพื้นคลื่นสาดมิอาจหาญ
คลื่นซัดสาดลาดลู่สู่บาดาล
สิ้นสัญญาณการพบก็จบพลัน

เมื่อหนึ่งเม็ดเกล็ดทรายรอใครคัด
ใช้บำบัดความเหงาเขาหรือฉัน
หากมิใสแววค่าคุณานันท์
อย่าขว้างกัน..แค่ปล่อย..ขอถอยเอง

ตามคลื่นทะเล....

	ผู้เขียน	หัวข้อ: “ หนึ่งเม็ดทราย “ (อ่าน 13735 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้