...สังคมอมพะนำ...

...สังคมอมพะนำ...

ที่แปลกใจยิ่งกว่า คนหน้าด้าน-
เที่ยวระรานข่มขู่คุกคามทั่ว
คือสังคมเมินเฉยเหมือนเคยตัว
คอยรับรองความชั่วอย่างชาชิน

เมื่อการพูดความจริงคือสิ่งห้าม
ผู้คิดตั้งคำถามถูกปรามสิ้น
สุดสะท้อนปัญหาที่บ่าริน
รักเพียงยินอุปโลกน์ประโยคลวง

เมื่อสังคมอมพะนำไร้คำพูด
บทพิสูจน์ศรัทธาจึงน่าห่วง
อนาคตมืดมนเป็นผลพวง
ของความกลวงเกลื่อนกลาด อุบาทว์นัก

สร้างคนดีจอมปลอม ผู้ยอมย่อ
ยกหยิบยื่นสอพลอ คดงอหลัก
เพียงสร้างภาพ ยืนตรง ผจงรัก
เป็นประจักษ์ ค้ำชู หมู่เหล่าตน

ปล่อยฝูงเหลือบ ไขว่คว้าหาประโยชน์
เชิดเขลาโฉดครอบงำ ซ้ำหลอกปล้น
ไร้ประทีปส่องทาง สว่างบน-
เส้นทางแสนมืดมน อนธการ

ผินมองข้ามความต่าง; วางทิฐิ,
อคติบังตา หมอกหนาม่าน
ข้ามต่างวัย ต่างความเชื่อ; เอื้อโอฬาร-
ยั่งยืนนาน กอบกู้ สู่ส่วนรวม

สร้างสังคมความจริง ทิ้งเสกแสร้ง
ยุติธรรม เปล่งแสง สำแดงร่วม
สิ้นกังขา เหลื่อมล้ำ กฎกำกวม
วิงวอนสรวม เถิดสังคม...เลิกอมพะนำ

โซ...เซอะเซอ
14 มีนาคม 2564

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ...สังคมอมพะนำ... (อ่าน 2516 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้