จันทร์ไปหลบอยู่มุมไหนในแผ่นฟ้า...ซ่อนกายาเหตุไฉนไม่เฉลย
หรือมีเรื่องขุนข้องใจใยละเลย...ไม่มาเอ่ยวาจาตอบพาที
รู้ไหมว่าข้าเฝ้ารอเจ้าทอแสง...จงสำแดงเรืองรองทองรัศมี
ให้ได้ชื่นหวังชมสมฤดี...อย่าหลีกลี้หนีหน้าหลบข้าเลย
อยากวอนขอให้จันทร์พลันขึ้นฟ้า...ทอแสงจ้ากลางเวหาอย่างเปิดเผย
ข้ายินดีที่จะจ้องมองแหงนเงย...เพราะอยากเชยชมจันทร์วันฟ้างาม

จันทร์เคลื่อนคล้อยลอยเด่นเห็นเมื่อก่อน
ยามจะนอนยังมีเจ้าเฝ้าเป็นเพื่อน
แสงสีทองครั้งนั้นคอยย้ำเตือน
รักไม่เลือนลางหายสลายไป

แม้คืนนี้ไม่มีจันทร์เหมือนวันก่อน
แม้หลบซ่อนเมฆาแผ่นฟ้าใหญ่
ถึงหลบมุมสิงขรบวรไพร
จะขอตามจนได้พบประสบเจอ