~"เอ็ง..ข้า?"~

~"เอ็ง..ข้า?"~

๏

๐ ก่อนเอ็งเคยยิ้มร่าข้าแหย่เย้า
ไม่มีเศร้าทั้งวันมันแสนหวาน
ทุ่งทั้งทุ่งข้าเห็นเป็นวิมาน
เปรียบเอ็งปานนางฟ้าที่ข้าปอง

๐ ข้าเคียงเอ็งขี่ไอ้ทุยลุยทุ่งกว้าง
แม้ทุ่งร้างแต่ใจมันไม่หมอง
ตกตอนบ่ายไล่ไอ้ทุยลุยลงคลอง
เอ็งข้าสองดำว่ายสบายใจ

๐ ยามข้ามองสบตาท่าเอ็งเขิน
เอ็งแกล้งเมินอุราข้าหวั่นไหว
เพราะว่าเอ็งมันสง่ากว่าสาวไพร
ประกวดไปคงเด่นเป็นเทพี

๐ นี่..ดอกแก้วเอ็งชอบข้ามอบให้
มอบจากใจของคนจนศักดิ์ศรี
ลุงกำนันเขาว่าข้าไม่ดี
แต่ข้ามีหัวใจที่ไม่ลวง

๐ ได้ข่าวว่าลุงกำนันหมั้นเอ็งแล้ว
กับไอ้แคล้วลูกโรงสีข้านี้ห่วง
เพราะรักเอ็งข้าช้ำระกำทรวง
ใจแสนหวงไร้สุขทุกเวลา

๐ ข้าก็รู้เอ็งปวดรวดร้าวนัก
เก้าค่ำจักแต่งแล้วแก้วใจจ๋า
ขอหอมแก้มฝังใจไว้สักครา
เพื่อเตือนว่าคนต่ำศักดิ์..มันรักเอ็ง๚ะ๛

ระนาดเอก

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ~"เอ็ง..ข้า?"~ (อ่าน 12773 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 2 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้