“คืนหลง.. กระทงเสี่ยงรัก”

ตะวันคล้อยลอยต่ำดำเข้าเทียบ
ท้องฟ้าเปรียบนิลกาฬผ่านผืนหล้า
ดาวแข่งเดือนเคลื่อนกรูสู่ท้องฟ้า
เกลื่อนเวหาแสดงแข่งประชัน

เทศกาลงานคอยลอยประทีป
คล้ายฟ้ารีบปิดดับเพื่อรับขวัญ
แสงสว่างฝั่งพื้นตื่นตานั้น
มิต่างชั้นแสงสวรรค์พรรณราย

เปลวเทียนไหวสะบัดลมพัดพลิ้ว
ดั่งระบำเปลวริ้วทิวแสงฉาย
ไหววูบหวามวาววับจับประกาย
สะท้อนลายในธารผ่านค่ำคืน

กลางสายน้ำดำนิลแห่งสินธุ
พราวระอุแสงไฟจนใจตื่น
เกิดวูบไหวกายร้อนในตอนยืน
กระทงลื่นไถลใกล้หลุดมือ

กระทงเคลื่อนเลื่อนลงตรงปลายนิ้ว
บัดกลับปลิวคืนส่งยังคงถือ
ดั่งพรหมผลักกายนางพลางยุดยื้อ
ไหล่ถูกตรึงนั้นคือมือบางคน

มือแข็งแกร่ง..แรงดึงขึ้นถึงฝั่ง
กึ่งยืนนั่งคลื่นเหียนเวียนสับสน
พรหมลิขิตวายร้าย..คล้ายเล่นกล
เงยหน้ายลจึงสะท้านพรั่นเนื้อนาง

ดั่งระเด่นอิเหนาเข้าสิ่งสู่
บุรุษผู้คมคายผายอกกว้าง
ยิ้มละมุนอุ่นอ่อนช้อนเอวบาง
ให้ลุกพลางขยับปรับท่าที

เขาผายมือชี้ทางอย่างแน่แน่ว
เดินตามแนวแถวอิฐปิดจนถี่
สายตาเชิญนั่งคู่ดูวารี
ลอยกระทงปีนี้มีเสี่ยงทาย

เสียงกังวาลนุ่มนวลชวนถามไถ่
กำแพงใจเมื่อครู่ดูจางหาย
เสียงโหวกเหวกในงานขั้นวุ่นวาย
ดูจางคลายถูกกลบเมื่อพบเธอ

เงาเดือนจ้าตระการผ่านผืนน้ำ
คืนดื่มด่ำทำให้ใจไผลเผลอ
คิดไปไกลไหลเลื่อนเหมือนละเมอ
แอบชะเง้อชายตาดูน่าอาย

กิริยาเกินหลบเมื่อสบหน้า
ผ่านแววตาอยากถามในความหมาย
หวังคำตอบผ่านห้วงหาวจากดาวราย
ใช่หรือเปล่าเขาเดียวดายไม่ต่างกัน

ดวงประทีปพริบถี่อาจหรี่แสง
ชะตาแสร้งสร้างกาลผ่านช่วงสั้น
กำเนิดเยื่อเชื่อใจให้ผูกพัน
หรือว่าฉันแอบอ้างสิทธิ์คิดฝ่ายเดียว

ยกกระทงใบน้อยลอยเหนือเกศ
จึงขอพร..รอบเทเวศร์เขตยึดเหนี่ยว
เถิดพรพรหมสมสร้างอย่างกลมเกลียว
อุ้มสมเลี้ยวลงพักที่ตักนาง

ปล่อยกระทงลงคู่ดูหวามไหว
จิตกลับปล่อยลอยให้ชายนั่งข้าง
กระหึ่มเสียงหัวใจคล้ายถูกวาง
สะเทือนเต้นท่ามกลางระหว่างเรา

เขาส่งมือหงายขึ้นยื่นให้จับ
ถนอมรับไมตรีนี้จากเขา
สัมผัสมือเอมอุ่นละมุนเบา
ตราตรึงเร้าหัวใจให้รัญจวน

ศศิธรอ่อนแรงแสงดาวแผ่ว
พ่ายแสงแก้วแววตาครายิ้มสรวล
หลากแสงสีหันเหดูเรรวน
มิอาจยวนใจเราเท่านัยน์เธอ

เราจะพบกันไหมในคราวหน้า
ห้วงเวลาคืนสั้นฉันเผยอ
กลัวเป็นคืนสุดท้ายที่ได้เจอ
อาจต้องเพ้อร่ำไรในคืนนี้

ปล่อยภวังค์ขังติดจิตสงบ
หนึ่งเสียงก้องสยบลบความถี่
คลายสะกดความฝันลงทันที
โธ่! เขามีนฤมลคนมาตาม

หากสัมพันธ์ฉันเธอเจอแค่นี้
ก็สุดที่พรรณนาหาคำถาม
เพียงรู้จักทักทายชายนิรนาม
ก็งดงามในหนึ่งคืนที่ฟื้นใจ

หันหลังกลับจับตาใบหน้าหนึ่ง
คิ้วตาตึงบ่นอู้ดุเข้าไส้
นัดตรงนั้นมาตรงนี้มีอะไร
เสียงพ่นไวไร้ศัพท์จับไม่ทัน

ลุกลนริกหยิกมืออือออเสียง
อ้ำอึ้งเพียงผ่าวหน้าประหม่าสั่น
เงอะงะเงิ่นไม้มือยื้อพันกัน
จึงเอ่ยลั่นบอกตาไปยายหลงทาง

masapaer

ลอยกระทงออนไลน์ sanook.com

ลอยกระทงออนไลน์ เลือกแม่น้ำเลือกแม่น้ำได้ค่ะ

	ผู้เขียน	หัวข้อ: “คืนหลง.. กระทงเสี่ยงรัก” (อ่าน 279 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 2 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้