"หนึ่งนาทีที่ใจหลงทิศ"

หนึ่งนาทีที่หลงจงได้คิด
ท่องจับจิตวิญญาณอันผยอง
ซึ่งอาจหลงดงใจให้คะนอง
ตามครรลองของธรรมที่นำทาง

คือเริ่มต้นหนทางอย่างหาญกล้า
เผชิญหน้าป่าใจในหลุมกว้าง
ที่ถูกตั้งแอบดักกักหลุมพราง
ด้วยคิดวางหลอกไว้ในใจตน

หนึ่งนาทีที่ใจได้หลงทาง
ในรู้สึกอ้างว้างต่างฉงน
เคว้งคว้างใจไหวหวั่นพรั่นกมล
เหตุเพราะกลของใจในตัวเรา

หนึ่งนาทีขอใจได้เริ่มต้น
เริ่มเสาะค้นรนหาฆ่าสิ่งเร้า*
ที่อาจทำจิตหวั่นพรั่นไม่เบา
เพื่อลบเงาเศร้าหมองที่ครองใจ

แค่เวลามินานผ่านนาที
ช่างเร็วรี่ผ่านพ้นวนเปลี่ยนได้
เกิดปะทะสองขั้วรัวข้างใน
กับธารคิดที่ไวในจิตนี้

หนึ่งนาทีที่ใจได้ผุดคิด
อาจพะวงหลงผิดติดวิถี
หลงกับดักของตนระคนมี
ด้วยคิดที่ไร้ทิศให้จิตวาง

masapaer
*จงใจใช้เสียงนี้ค่ะ

	ผู้เขียน	หัวข้อ: "หนึ่งนาทีที่ใจหลงทิศ" (อ่าน 45 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้