ทุกวันนี้ ฉันแย่ เพราะแม่สอน
เมื่อคราก่อน พรนั้น ฉันจำได้
ควรทำมา หากิน ดิ้นรนไป
มิยินให้ เก็บกัก แม้สักครั้ง
ฉันหามา เท่าใด จึงใช้หมด
เกรงผิดกฏ มารดา อุตส่าห์สั่ง
พอเงินเหลือ เจือหวย กะรวยดัง
ทุกวันยัง มิเลือน แม่เตือนมา
อยู่กับเหย้า เฝ้ากับเรือน มิเยือนเที่ยว
เกรงชายเกี้ยว เดี๋ยวตน จะหม่นค่า
มาวันนี้ โสดสนิท อนิจจา
คานยื่นหรา มารอง มิต้องการ
เป็นเพราะแม่ แม่แม่ แน่เลยนั่น
มาปลุกปั่น มันสมอง จนพร่องผ่าน
วันเวลา เลยวัย ไกลมานาน
นั่งหน้าบาน เลี้ยงแม่ แผนแน่เชียว.. .?
หิ่งห้อย