ต้องพลัดพรากจากกันหลายวันก่อน
เดินคิดย้อนความรักหรือหักหาญ
แค่ผิดหน่อยน้อยนั้นต้องอันตรธาน
แม่นงคราญขับไสพูดไล่กัน
ก่อนต่ำต้อยด้อยค่าเกินกว่าชอบ
คำหวานตอบ"จะรักแก"..มิแปรผัน
ทนุถนอมหอมหาสารพัน
สานความฝันว่าไว้พาไปทัวร์
เธอแจงจัดคัดเสื้อผ้าหากระเป๋า
เตรียมของเข้าโน๊ตเขียนชวนเวียนหัว
สาระขนสาระใส่แบบไม่กลัว
แม่ทูลหัวของบ่าวเที่ยวยาวคืน
เครื่องบินออกพรุ่งนี้ตอนตีห้า
ตีสามกว่า..โอ้เรา...เศร้าขมขื่น
แม่กรี๊ดสนั่น..บอกต้องตาย...ไอ้ลายทะมื่น
ฉี่เหม็นหื่น..ใส่กระเป๋า...เตะเข้าตูม
นี่แหละครับ ชีวิตแมวลายที่ต้องเร่ร่อน
ว่าจะไปอยู่กะแม่พิกุล เห็นว่าแกกำลังต้องการ
Jannjao
