…เหลียวมองเหยี่ยวกระหยับปีก อีกสักครั้ง รวิยังแผดพิฆาตพาดรังสี ระอุอ้าวร้าวร้าย ป้ายราคี ครั้งชั่วดี ประลองฤทธิ์ จิตสำนึก คืนฟ้ามืด หม่นม้างซึ่งทางออก เหมือนจนตรอก แต่ยังสู้ เพราะรู้สึก- ถึงโหดเหี้ยมเย็นชา ขมปร่าลึก ก่อนบันทึกวรรคสุดท้าย ด้วยปลายปราณ หวังปลุกเร้า สังคมสมยอม,ขยาด ทิ้งผูกขาดแนวคิด พิศต่างด้าน ตั้งคำถามแหลมคม อุดมการณ์- ก้องกังวาน สะดุดสะดุ้ง กรุงลงกา เมื่อทองแท้มิกลัวไฟ ไยกลัวเสียง- สื่อสำเนียงสะท้อนมาตรปรารถนา หรือเพียงแค่ ผลิโผโปรปะกันดา มิเปิดหน้า รับความจริง อิงแอบปลอม Soul Searcher Inspired to write 14/5/2024 *โปรปะกันดา : Propaganda |
1
เมื่อ: 11 ชั่วโมงที่แล้ว
|
||
เริ่มโดย โซ...เซอะเซอ - กระทู้ล่าสุด โดย โซ...เซอะเซอ | ||
|
2
เมื่อ: 11 ชั่วโมงที่แล้ว
|
|||
เริ่มโดย โซ...เซอะเซอ - กระทู้ล่าสุด โดย โซ...เซอะเซอ | |||
|
3
เมื่อ: 24 พฤษภาคม, 2567, 10:37:46 PM
|
||
เริ่มโดย ผู้เฒ่า..โง่งม - กระทู้ล่าสุด โดย ผู้เฒ่า..โง่งม | ||
บัญชารัก
๏ ถึงอยู่ห่างต่างกันคนละทิศ ยังมุ่งคิดหวังรวมมาร่วมฝัน ส่งใจถึงแช่มชื่นทุกคืนวัน ความผูกพันกระจ่างแม้ห่างไกล ๏ เหมือนเช่นเธออยู่ไกลมิใกล้ฉัน หวังมีกันและกันมิหวั่นไหว แต่หนทางห่างกันหลายพันไมล์ ต้องน้ำตาตกในช้ำใจเรา ๏ โอ้ยอดรักเนิ่นนาน ถึงป่านฉะนี้ ความคิดถึงยังมีบ้างหรือเปล่า สำหรับฉันรักเอย ไม่เคยซบเซา คงรักแนบนานเนามิเฉาตาย ๏ ถึงอยู่ต่างห่างกันคนละทิศ เธออย่าคิดแตกหักจนรักสลาย แต่ยังหวั่นระยะทางระหว่างกาย เป็นเรื่องอันตราย กับรักเอย ๚ะ๛ |
4
เมื่อ: 21 พฤษภาคม, 2567, 11:20:47 PM
|
||
เริ่มโดย ผู้เฒ่า..โง่งม - กระทู้ล่าสุด โดย ผู้เฒ่า..โง่งม | ||
ใครคนหนึ่งถึงใครสักคน
๏ ถ้าใครคนหนึ่ง คิดถึงใครสักคน เกิดสับสนสร้างรัก แต่สลาย คล้ายเกลียวคลื่นโลมสาดผืนหาดทราย กลบรอยหายไปลับไม่กลับมา ๏ จากใครคนหนึ่ง ถึงใครอีกสักหน ที่รักจน พร่ำเพรียกเฝ้าเรียกหา อยากจะเอ่ยบางคำในอุรา ใจเหว่ว้า แสนสุดคิดถึงเธอ ๏ หรือหมดสิ้นเสน่หาไม่กล้าเผย ถึงไม่เคย เหลียวมองข้อเสนอ เหลือเพียงลมหายใจใฝ่ละเมอ ทุกนาทีไม่เจอยังคร่ำครวญ ๏ จากใครคนหนึ่ง ถึงใจใครอีกคน ช่วยสักหน อย่าทำให้กําสรวล ใจช้ำชอกโดนเทรักเรรวน ความโศกเศร้าไห้หวนอย่ากวนเอย ๚ะ๛ |
5
เมื่อ: 18 พฤษภาคม, 2567, 11:27:32 PM
|
||
เริ่มโดย ผู้เฒ่า..โง่งม - กระทู้ล่าสุด โดย ผู้เฒ่า..โง่งม | ||
รักเอย
๏ รักเอยจริงฦาที่ว่าแสนหวาน ฤากลับกันทรมาน ใจสับสน ความรักสารพัดร้อยเล่ห์กล รักเอยลวงล่อคน หลอกจนตายใจ ๏ ความรักนี้มีสุขหรือทุกข์เคล้า ถ้าหยั่งถึงหนักเบาบรรเทาไหว ถ้ารักทำจนตาบอดตลอดไป เรื่องสุขสมแจ่มใสคงไม่มี ๏ รักเอย รักที่ปรารถนา เฝ้าสรรหาทั้งชีวิตไม่คิดหนี แต่หวั่นไหวในรักทุกนาที กลัวรักแล้วลวงฤดี ขยี้ใจ ๏ คิดขืนห้ามความรักคงลำบาก เบื่อเบื่ออยากอยาก มิลองก็หมองไหม้ เพราะความรัก มีแล้วสุขฤทัย ถึงเกิดทุกข์อันใดทำใจเอย ๚ะ๛ |
6
เมื่อ: 15 พฤษภาคม, 2567, 10:19:27 PM
|
||
เริ่มโดย ผู้เฒ่า..โง่งม - กระทู้ล่าสุด โดย ผู้เฒ่า..โง่งม | ||
คนไม่รู้จักพอ
๏ คนเดียวรักพอแล้วเธอบอกฉัน ไม่มีวันหาเพิ่มมาเติมต่อ ให้หยาดฟ้ามาดินทั้งสิ้นพอ ว่าตัวขอซาบซึ้งเพียงหนึ่งเดียว ๏ หากเป็นจริง สิ่งที่เธอมุสา คนโชคดีที่ว่าฉันน่าเกี่ยว แต่ใจจริงเธอแค่นช่างแสนเปรียว ยังมีอีกหลายคนเอี่ยวหัวใจเธอ ๏ ต่อคิวจากฉัน ที่ฝันให้ไปขอ ยังไม่พอ มีเพิ่มเติมเสมอ ถมเท่าไหร่ไม่เต็มเบื่อจะเจอ โชคดีหยุดเพ้อเจ้อ รักเธอเอย ๚ะ๛ . |
7
เมื่อ: 13 พฤษภาคม, 2567, 06:41:35 AM
|
||
เริ่มโดย share - กระทู้ล่าสุด โดย share | ||
@ มุมั่น จะจาร จะขับขาน พระธรรม สาดแสงฉาน สว่างไสว @ มุมั่น สยบ ผยองภัย ขจัด "ตัวกู"ไซร้ สงบ นิรันดร์ |
8
เมื่อ: 12 พฤษภาคม, 2567, 11:10:34 PM
|
||
เริ่มโดย ผู้เฒ่า..โง่งม - กระทู้ล่าสุด โดย ผู้เฒ่า..โง่งม | ||
เจ็บช้ำ
๏ เจ็บช้ำเศร้าเพียงใด หัวใจเอ๋ย กับรักที่เธอเคย ให้มาก่อนนั้น เธอเดินไปกับเขา เหมือนลืมกัน ทำให้ใจของฉันหวั่นระแวง ๏ ยอมให้เธอทำลายรักของฉัน ทรมานนานวัน ระหองระแหง อาจเป็นกรรมซ้ำเติมเริ่มแสดง ความเจ็บปวดแอบแฝง แสลงใจ ๏ ไม่รู้ว่าเธอทำกับฉันนี่ คิดหรือยังคนดีจะมีใหม่ เมื่อหมดรักหมดชื่นขืนทำไม เชิญเลยถ้าอยากไป ฉันไม่แคร์ ๚ะ๛ |
9
เมื่อ: 09 พฤษภาคม, 2567, 10:29:51 PM
|
||
เริ่มโดย ผู้เฒ่า..โง่งม - กระทู้ล่าสุด โดย ผู้เฒ่า..โง่งม | ||
รักในซีเมเจอร์
๏ แอบรักเธออยู่ในหัวใจฉัน วันทั้งวันใฝ่ปองเฝ้ามองเหม่อ ห้วงภวังค์หวนหาใบหน้าเธอ คิดถึงเสมอ ถึงเธอทุกเวลา ๏ เธอจะเหมือนกับฉันบ้างหรือเปล่า รักของเราคราวแรกแปลกหนักหนา สุขแสนสุดซาบซึ้งตรึงอุรา สองสายตาประสานหวานกันจริง ๏ แอบรักเธอแม้เขินสุขเกินใคร อยู่หนใดใจฉันเป็นสุขยิ่ง ความหวังแค่เคียงใกล้หมายแอบอิง ขอรักในทุกสิ่ง ที่เป็นเธอ ๚ะ๛ . |
10
เมื่อ: 06 พฤษภาคม, 2567, 11:59:58 PM
|
||
เริ่มโดย ผู้เฒ่า..โง่งม - กระทู้ล่าสุด โดย ผู้เฒ่า..โง่งม | ||
น้ำยาไม่มี
๏ พอเราหมดความหมายก็ไร้ค่า ซ้ำเติมอย่างเย็นชา ไม่มาเหมือนก่อน เพียงคำเดียวเอ่ยลาไม่อาวรณ์ คงจะลืมคิดย้อน ถึงตอนมีกัน ๏ เธอเดินไปกับเขา เห็นต่อหน้า ฉันเลยเหมือนนางฟ้าตกสวรรค์ จะเข้าไปอ้อนวอน ย้อนสัมพันธ์ เผื่อเธอกลับมามองฉัน คงฝันไป ๏ น้ำยาไม่มี เรานั้นไม่มีน้ำยา มิอาจดึงเอาเธอมา อยู่ใกล้ใกล้ รักจอมปลอมสิ้นทางต้องห่างไกล เราเองมันไม่ใหม่ ใครจะมอง ๏ แต่วันไหน น้ำยาสิ้นท่าหมด เธอเองก็คงอด หมดคนสนอง ถึงตอนนั้นคนหายเลิกหมายปอง เธอจะร้อง หมดท่าน้ำยาไม่มี ๚ะ๛ . |