…บ้านที่สร้างไม่เคยเสร็จ… ปลูกสร้างบ้านบนฐานเบี้ยวหยั่งเคี้ยวคด คาดสวยสดงดงามอร่ามไฉน คอยอ้างจั่วเอี้ยวเอนระเนนไกว จำรื้อบ้านสร้างใหม่ในทุกครา ทุบแล้วสร้าง สร้างแล้วรื้อ ยื้อมิจบ จวบผลาญงบเกือบร้อยปี คุ้มตีค่า? พอเห็นปลวกมอดแซะ แทะหลังคา รี่บอกทุบอีกดีกว่า อย่าละเลย คนในบ้านมีทั้งโง่และแสร้งโง่ ถูกล่ามโซ่สนตะพาย มิวายเฉย เขาลวงปอกลอกทุน อย่างคุ้นเคย ตราบชื่นเชย หลงเล่ห์เพทุบาย ผลประโยชน์ตกกับใครที่ไหนล่ะ ผู้นั้นน่ะ…ผู้ยื่นหยิบความฉิบหาย ขบวนการรวยกระจุกจนกระจาย พร่ำนิยายขายฝัน “โปรปะกันดา” บอกต้องร่วมเสียสละ จะสร้างบ้าน ครั้นเนิ่นนาน ผู้สงสัยใคร่กังขา- ตั้งคำถาม กลายเป็นผิด ปิดหูตา ปราบมิให้เสนอหน้า ท้าทายความ จากที่เป็นเจ้าของร่วม ทุกข์อ่วมหนัก จนประจักษ์แจ้ง“จริง” คือสิ่งห้าม จำทนอยู่ทู่ซี้หรี่ตาตาม หรือพยายามแก้ฐานคด เปลื้องปดปลอม โซ…เซอะเซอ 4 กรกฎาคม 2568 |
|
1
เมื่อ: 1 ชั่วโมงที่แล้ว
|
||
| เริ่มโดย โซ...เซอะเซอ - กระทู้ล่าสุด โดย โซ...เซอะเซอ | ||
|
|
||
|
2
เมื่อ: 02 กรกฎาคม, 2568, 10:18:14 PM
|
||
| เริ่มโดย ผู้เฒ่า..โง่งม - กระทู้ล่าสุด โดย ผู้เฒ่า..โง่งม | ||
|
ล็อคอินเข้าระบบหนึ่งครั้ง ส่งเรื่องราวเข้าเพจได้ครั้งเดียว..
ถ้าจะกดส่งข้อมูลเพิ่ม อาจต้องออกจากระบบก่อน แล้วเข้าระบบใหม่เพื่อทำการ.. เพลงมีชีวิต..ดนตรีเป็นลมหายใจ เนื้อร้องเป็นกาย และ มีความหมาย..คือการกระทำ ๏ เพลงบางเพลงฟังแล้วน้ำตาไหล นึกไปไกลถึงอดีตที่เคยผ่าน สัมผัสกับเรื่องราวเคยร้าวราน เรียกความทรมานทำงานอีกที ๏ แต่ฟังได้เจ็บได้โดยตลอด ไม่อิดออดไม่จบไม่หลบหนี บาดแผลเก่าเจ็บจบทบทวี ถ้าคุณมีความหลังอย่าฟังเอย ๚ะ๛ สนามอารมณ์ เล่นคนเดียวแล้วแย่ ก็แค่เริ่มเล่นใหม่.. ๏ วันนี้เหนื่อยเกินไปทำใจยาก กว่าจะลากอารมณ์มาคิดเขียน ความรู้สึกสับสนยังวนเวียน มิอาจเปลี่ยนสะสางให้บางเบา ๏ แต่ไม่เขียนยิ่งเหงาเศร้าไม่หาย เหมือนน้ำท่วมรอระบายมิวายเน่า ต้องถ่ายเทเปลี่ยนเรื่องในใจเรา ทิ้งให้หมดเรื่องเศร้าที่เขลาเอย ๚ะ๛ ขอฝนจากฟ้า ยากกว่าขอน้ำ จากตาตนเอง.. ๏ ไร้ถ้อยคำประโลมใจจากใครอื่น ก็ต้องฝืนปลอบตนเหมือนคนบ้า ความรู้สึกเวิ้งว้างมิสร่างซา อีกสักกี่เพลาจะเปลี่ยนแปลง ๏ มีไหมใครสักคนบนทางผ่าน โยนความจริงใจเป็นทานไม่แอบแฝง เผื่อให้ใจสับสนบนตะแลงแกง ได้ชุ่มชื่นมีแรงเปลี่ยนแปลงเอย ๚ะ๛ การมีที่นั่งเล็กลง ก็ดีในยามที่ ต้องทำตัวให้เล็ก.. ๏ อย่าปล่อยให้ความรักเหมือนฟันผุ ลามทะลุรากฟันปวดยันเหงือก รักหรือฟันดูแลก่อนไม่ต้องเลือก รอจนเฮือกสุดท้ายแก้ไม่ทัน ๏ ถนอมก่อนถอนฟันและความรัก สูญเสียช้ำใจนักเจ็บมหันต์ เจ็บเรื่องรักหนักกว่าการปวดฟัน หรือเจ็บไม่ต่างกันสวรรค์เอย ๚ะ๛ *ห่วงใย* ๏ ไม่ถามว่าทำไมเลิกกับฉัน ความผูกพันก็ไม่ตาม ไม่ถามหา ใจคนเปลี่ยนอยู่เสมอทุกเวลา ฉันเข้าใจที่มา ทีท่าคน ๏ แต่เหลือความห่วงใยให้ตลอด ขอให้รอดกับรักได้สักหน เจอรักที่ยอมรับสำหรับตน นั่งและนอนอยู่บน วิมานเอย ๚ะ๛ . |
||
|
3
เมื่อ: 02 กรกฎาคม, 2568, 09:59:29 PM
|
||
| เริ่มโดย ผู้เฒ่า..โง่งม - กระทู้ล่าสุด โดย ผู้เฒ่า..โง่งม | ||
|
เมา
เดินผ่านขวดปวดใจมือไม้สั่น น้ำสวรรค์หรือนรกหัวอกเอ๋ย มันเปรี้ยวปากยากยั่นของมันเคย กระนั้นเลยคว้าขวดดวดให้เมา อยู่เป็นเพื่อนร่วมเศร้านะเหล้าจ๋า เป็นเพื่อนข้าคนโซที่โง่เขลา ทุกข์หรือสุขหัวเราะเฉพาะเรา ข้ากับเจ้าสองแรงมาแบ่งปัน แก้วที่หนึ่งกินเผื่อเพื่อนงนุช ยามเธอรุดแรมร้างจากทางฝัน แก้วที่สองก็ใช่เพื่อใครกัน กี่แก้วมันเมาไม่เบื่อก็เพื่อเธอ เดินแอ่นหน้าก้าวคล้อยแล้วถอยหลัง เดินเซซังยุ่งย่ำสม่ำเสมอ หนีบไอ้ขวดมองเห็นเจ้าเป็นเกลอ พอเดินเผลอคายแก้วเป็นแถวยาว จะเมาอื่นหมื่นแสนแม้นลำบาก มิยุ่งยากยึดยื้อให้อื้อฉาว แต่เมารักต่อเนื่องเป็นเรื่องเป็นราว หนักกว่าเหล้าสืบสาวยิ่งยาวไกล คิดจะเลือกเมาเหล้ามิเหงานัก ถ้าหัวใจเลือกเมารักทนมิไหว อันเมาเหล้าเช้าสายก็หายไป แต่เมาใจยืดยาวคงเมานาน จะเมาเหล้าเมารักรู้จักคิด ถ้าหลงผิดเสียเวลามหาศาล ทุกเรื่องราวเกลือกกลั้วใช่ชั่วกาล มีพบผ่านพลัดพราก.ยากยืนยง…[email protected]..แก้ไข 29-2-51  |
||
|
4
เมื่อ: 01 กรกฎาคม, 2568, 07:24:17 PM
|
||
| เริ่มโดย share - กระทู้ล่าสุด โดย share | ||
|
@ กลอนสาม เน้น เฟ้นคำสรรค์ ธรรม! จงพลัน มั่น เที่ยงตรง @ ห่าง หูเบา เขลา ลุ่มหลง จง ดำรง ธง ธรรม ฉาน |
||
|
5
เมื่อ: 01 กรกฎาคม, 2568, 07:08:10 AM
|
|||
| เริ่มโดย โซ...เซอะเซอ - กระทู้ล่าสุด โดย โซ...เซอะเซอ | |||
|
|||
|
6
เมื่อ: 29 มิถุนายน, 2568, 10:12:24 PM
|
||
| เริ่มโดย ผู้เฒ่า..โง่งม - กระทู้ล่าสุด โดย ผู้เฒ่า..โง่งม | ||
|
น้ำตาลิง
เสียงเจี๊ยกเจี๊ยก อลวนปีนต้นไม้ มือกวักไขว่ห้อยโหนทโมนเอ๋ย อยู่ไม่สุขชุลมุนเพราะคุ้นเคย ชาติเฉลยซุกซนคนเรียกลิง ชอบแลบลิ้นปลิ้นตาทำหน้าหลอก แยกเขี้ยวงอกเกาสีข้างครางหงิงหงิง จับหมัดร้องฮือฮือมือระวิง นั่งนิ่งนิ่งปากจู๋อยู่มินาน ณ.คบใหญ่ไม้ยางระหว่างพฤกษ์ แดนป่าลึกปลอดภัยผู้ใดผลาญ แม่ลิงอุ้มลูกน้อยบริบาล เป็นดั่งบ้านคุ้มภัยอาศัยนอน เฝ้าถนอมฟูมฟักห่วงรักษา เพศมารดาธรรมชาติเป็นศาสตร์สอน เลือดในอกรินบ่ามิอาทร ตามขั้นตอนของแม่มิแพ้คน ลุวันหนึ่งเพียงสิ้นเสียงปืนแตก กายแม่แยกเลือดบ่าดั่งห่าฝน ลูกกอดแม่แนบร่างจากข้างบน แม่ลูกหล่นสู่พื้นปฐพี เขากระชากลากลูกออกจากอก น้ำตาตกสิ้นแรงจะแย่งหนี เลือดอาบนองทั่วท้องธรณี แม่ไม่มีแรงแล้วเจ้าแก้วตา เสียงลูกร้องดิ้นรนจากคนเถื่อน ค่อยค่อยเคลื่อนมือขยับจะจับหา สัมผัสลูกดั่งหมายแค่สายตา หมดปัญญาช่วยเหลือเอื้ออาทร สำนึกหายท้ายสุดมนุษย์เอ๋ย มิอาจเอ่ยเพ้อพร่ำถ้อยคำสอน เราเพียงสัตว์ยากไร้จะใคร่วอน โปรดคิดก่อนผลกรรมกระทำไป…@..8-11-47  |
||
|
7
เมื่อ: 28 มิถุนายน, 2568, 04:04:33 PM
|
||
| เริ่มโดย ผู้เฒ่า..โง่งม - กระทู้ล่าสุด โดย share | ||
|
@ ชีวิตนั้น อนันต์ค่า น่าพินิจ แม้กระจิด มดแมลง แฝงความหมาย เกิดเพื่อสรรค์ ปันแบ่ง แม้นต้องตาย ประโยชน์ดล ผลขจาย นิจนิรันดร์ |
||
|
8
เมื่อ: 28 มิถุนายน, 2568, 11:37:37 AM
|
||
| เริ่มโดย share - กระทู้ล่าสุด โดย share | ||
|
กาพย์กล้าฝัน ๓๒ ริเริ่มโดย WANG JIE 30/08/2560 @ xxx1 xxx1 x1/1/1xxx2 xxx3 x3x2 x2/2/2xxx4 @ กาพย์ WJ นั้น ขอใช้ชื่อพลัน "กล้าฝัน"กาพย์งาม นามจงระบือ แม้แปลกแตกต่าง สรรค์สร้าง!พึงถือ ขีดเขียนฝึกปรือ สมชื่อถือเพียร |
||
|
9
คุยเรื่องร้อยแปดชาวอารมณ์กลอน / ดูหนัง-ฟังเพลง-คลิปความบันเทิง / Re: …เสียงเพลงเก่ากับคนแก่ (Oldies:Songs from ’60s-80’s)…
เมื่อ: 28 มิถุนายน, 2568, 08:53:17 AM
|
|||
| เริ่มโดย โซ...เซอะเซอ - กระทู้ล่าสุด โดย โซ...เซอะเซอ | |||
|
|||
|
10
เมื่อ: 27 มิถุนายน, 2568, 09:14:48 PM
|
||
| เริ่มโดย ผู้เฒ่า..โง่งม - กระทู้ล่าสุด โดย ผู้เฒ่า..โง่งม | ||
|
น้ำตา หรือ น้ำตาล เมื่อต้องการแล้วลืมคิด..
๏ ยินยอมตายเพราะความรักโดยสงบ เพื่อเป็นศพสีชมพูให้รู้ว่า เรื่องความรักเป็นเรื่องของศรัทธา รักแล้วเจ็บดีกว่าไม่เคยมี ๏ ไม่ว่าจะสมหวังหรืออกหัก ก็รู้จักความรักสมศักดิ์ศรี อยู่เงียบเหงาหาคู่ดูสักที เจอคนดีที่ใช่สุขใจเอย ๚ะ๛ วิวัฒนาการสร้างชีวิตใหม่ แต่สร้างใจไม่ได้ตามต้องการ.. ๏ เวลาที่ใจหล่นคนจะเศร้า ไม่รับเอาทุกสิ่งใส่สมอง กิริยาช้าเชื่องไม่ช่ำชอง แม้สายตาที่มองยังเลื่อนลอย ๏ ชีวิตปานถ่านหมดพลังหาย ดูเหมือนคนเจียนตายหรือไก่หงอย การกินอยู่ไม่คิดประดิดประดอย อยู่กับฝันไม่เอ็นจอย เพราะนอยเอย ๚ะ๛ บทเรียนบางบท เหมาะกับบางใจและบางคน.. ๏ ดูหนังดูละครย้อนดูตัว เขาแสดงบทชั่วน่ากลัวไหม ถ้าเผลอทำเหมือนเขาต่างอะไร เลวดั่งใจเคยบ่นคือผลงาน ๏ โลกคือโรงละครของทุกคน ชีวิตตนมีให้บริหาร ดีชั่วเลือกทำได้ตามต้องการ เป็นซาตานหรือพระเจ้าเลือกเอาเอย ๚ะ๛ หมดเรื่องแล้ว ถอดทุกเปลือก เปลี่ยนเสื้อผ้า ออกเดินทาง เร้นกายไปจากทุกสิ่งที่เคยยินดี.. ๏ เมื่อเลือกแล้วผิดพลาดต้องยอมรับ ให้สมกับเป็นชายอกสามศอก ถ้าลืมสิ้นศักดิ์ศรีคือขี้ครอก ใส่ผ้าถุงแล้วออกไปบอกคน ๏ จะเลือกคิดเลือกทำ เลือกคำพูด จำเป็นสูตรทุกระดับยอมรับผล ละอายกับความผิดจริตตน ที่ฉ้อฉลกลับกลอกไม่บอกเอย ๚ะ๛ *ปล่อย* ๏ ปล่อยความคิดหยุดใจจะไม่คิด ปล่อยชีวิตหยุดเล่ห์เสน่หา ปล่อยความหลังเหตุการณ์ที่ผ่านมา ปล่อยดวงใจปรารถนาหยุดกังวล ๏ มือเคยกุมกระชับก็จับปล่อย มือที่คอยปกป้องฝืนล่องหน มือคู่เติมเปลี่ยนทางระหว่างคน ปล่อยมือเธอหลุดพ้น จากตนเอย ๚ะ๛ . |
||