ต้องร้อง..ห๊ะ!!..ถึงกับเงิบ.."สัปเหร่อ"
จึงลอบมองหน้าเธอ....ถึงผงะ
แล้วหมอหล่อคนนั้นไปไหนคะ?
ยกมือไหว้ขอพรพระ...ก่อนโกยลา

วิ่งกลับมาถึงบ้านสะท้านอก
ตื่นตระหนกทั้งวันเมื่อยแขนขา
จึงกดนัดหมอนวดให้เข้ามา
ก่อนหนังตาจะตกเพราะหมดแรง

เสียงติ๊งต่องหน้าบ้านสัญญาณถึง
รีบเด้งดึ๋งเปิดประตูสะดุดแข้ง
ภาพสโลว์โมชั่น..มันหน้าแดง
หมอนวดแกงกุลซ้ำมันช้ำใจ

เหล่ไปเห็นเสาไฟใกล้-ใกล้บ้าน
พี่มะแปร์ยืนยิ้มหวานส่งมาให้
กุลรู้สึกขนพองสยองใน
(เห็น)วิญญาณไก่..ขี่คอพี่มะแปร์.

หยอกๆ นะคะ อิอิ

กบดานแหล่งลี้ลับกลับบ่ได้
แหล่งข่าวไวน้องสาวเจ้าดูโหย
ร้องเสียงพร่าตาขวางนางโอดโอย
เหมือนถูกโบยไม่ปานสงสารนาง

ร้องกรี๊ดกร๊าดฟาดขาแขนแม่นถนัด
โอบมือรัดหมอหนุ่มขยุ้มบ้าง
หน้าปัดเป๋คลอเคลียเนี่ย!ใจบาง
เป็นซะอย่างเห็นแลแม่พิกุล

แอบข้างเสาดูนางห่างเพราะห่วง
ที่กอดควงสับเหร่อเธอดูอุ่น
กะจะมาลอบช่วยด้วยเอาบุญ
เฮ้อ! ดูแล้วลุ้นขอตั้งหลักสักพักนะ

Msp.



เดี๋ยวมาช่วยใหม่นะ พี่จำเป็น มันต้องมีคนรอด 555

คงเหลือข่อยนี่แหละหนาที่ไม่รอด
เป็นเช่นนี้ตลอดเง้างอดใส่
ส่วน"คาปู"อย่าลืมส่ง..มาเอาใจ
เรื่องกินไก่ไหงลง...ที่ตัวเรา

เอาละว๊านั่งลง...ในกรงขัง
เงี่ยหูฟัง..เสียงผู้ใด..ไยแสนเศร้า
เสียงกระซิกระริกร่ำพร่ำบางเบา
กุลเห็นเงา..ห้อยระย้า..ฟากประตู

จึงร้องกรี๊ดวี๊ดลั่น...ช่วยกุลด้วย
หล่วงพ่อย้วยวัดยาน...หยิบมาสู้
ควักหมูหมาควายกระทิงยิงธนู
รุ่นช่วยกู...ก่อนหนาขาอ่อนแรง

กว่าที่จ่า..ไขกุญแจ..แทบสลบ
จนได้พบความจริงไม่เสแสร้ง
สองวันก่อนพบศพยืนตะแคง
กุลโต้แย้ง..ขอย้ายไม่กล้านอน

จ่าจึงมอบกุญแจ..โยนส่งให้
เรียกกู้ภัยมารับ...เพราะกุลหลอน
สภาพผมชี้ฟูแบบสะออน
ทั้งตัวร้อนตาเหลือก..เหงือกแห้งโรย

ได้โอกาสไปซบหมอหล่อดีกว่า แฮร่

แสดงความเสียใจ"เธอไม่รอด"
จำคุกตลอด "กุลจ๋า" ข้อหาหนู
กุญแจนำจำขังข้างลังปลาทู
สำนวนดูมิแย่ต้องแก้เอา

ใช่แกล้งซ้ำทำคดีหน้าที่จับ
"กุล" ก็รับเถอะหนาไยหน้าเศร้า
พี่จะเยี่ยมเตรียม"คาปู"อย่าดูเบา
โอเลี้ยงแบบเก่า..เชยแล้ว..เนาะแก้วใจ


ทำใจนะ พิกุลจำเลยที่ 2 รอแปร์ จำเลยที่ 1

Jannjao

เพราะถูกใจจึงยอมพร้อมให้หมด
เหนือเกณฑ์กฎทุกอย่าง...เพียงหวามไหว
ขอแค่เพียง"ตอบสนอง"ประคองใจ
ก็จะพร้อมพลีให้..ทั้งชีวี

จะไม่ขอทอดทิ้ง..และเหินห่าง
ไร้ที่ว่างหว่างเว้น...แม้นศักดิ์ศรี
เสน่หาที่มอบให้...ในทันที
เป็นสัญญาณว่าเธอนี้ถูกจองจำ.