ปวดเอ๋ยปวดฉี่ ฟังเรื่องชั้นห้าสิบสี่แทบรี่ไหล แค่มองตาผ่านทะลุถึงหัวใจ ฉากน้ำเน่าละครไทยเรื่องไก่กา ข้างหนึ่งชอบลอบดีล ดันดีลพลิก อีกพวกจิกกัดราวีตีสองหน้า เรื่องพวกเอ็งรุมถล่มจมบาทา เรื่องพวกข้ามึนปล่อยลอยนวลเอย คุณเอ๋ยคุณน่ะทำ ก็แค่คำดาดถ้อยใช้ด้อยค่า พวกชอบอิงแอบอ้างลืมถ่างตา- ดูหนังหน้าพฤติกรรมธรรมของตัว เข้มเก๊กท่าพาโล Hypocrite คือทำตัวดัดจริตเบือนบิดชั่ว ขาวบอกดำ ดำบอกขาว ราวมืดมัว ปดมิกลัวเกรงบาปหยาบช้าเอย โซ…เซอะเซอ 14 มิถุนายน 2568  |
|
31
เมื่อ: 15 มิถุนายน, 2568, 12:20:48 AM
|
||
| เริ่มโดย ❀ Sasi ❀ - กระทู้ล่าสุด โดย โซ...เซอะเซอ | ||
|
|
||
|
32
เมื่อ: 14 มิถุนายน, 2568, 09:53:42 PM
|
||
| เริ่มโดย ผู้เฒ่า..โง่งม - กระทู้ล่าสุด โดย ผู้เฒ่า..โง่งม | ||
|
เรือนรักกระดาษ
มือที่สั่นหวั่นไหวหยิบไม้สร้าง วัดระดับจับวาง..เอากางกั้น กำหนดจุดหลุมแถวเป็นแนวพลัน วาดสวรรค์ด้วยใจไหวระรัว ขุดหลุมลึกลำบากวางรากฐาน จิตประหารคิดไปใจสลัว เหมือนขุดไว้เป็นลางฝังร่างตัว ทั้งที่กลัวต้องสร้าง..เจ็บข้างใน ปักเสาเอกเสาโทโห่เอาฤกษ์ จุดธูปเบิกฤกษ์งามตามพระให้ เสียงสนั่นแสร้งสนุกแต่ทุกข์ใจ ความหวั่นไหวแทรกซ้อนทุกตอนทำ หิ้วอเสขึ้นวางข้างหัวเสา ประกบเข้ารอยบากที่ถากซ้ำ สวมสนิทตามแบบสร้างประจำ คล้ายดั่งคำบอกเขียนอย่าเปลี่ยนใจ สวมขื่อลงจับขวางหว่างอเส อย่ารวนเรเปลี่ยนแบบเหมือนนิสัย รายละเอียดปลูกสร้างที่วางไป อย่าหวั่นไหวคล้ายคนวกวนเวียน ติดใบดั้งกึ่งกลางระหว่างขื่อ ทำกับมือให้ตรงกับแบบเขียน แปลนที่สร้างเหมือนเก่าเคยเล่าเรียน มิอาจเปลี่ยนเหลวไหลเหมือนใจนาง ถึงคราจับอกไก่ลงใบดั้ง หมดกำลังใจจะคิดสะสาง ลำดับภาพรักเสมือน..ดูเลือนลาง ช่างอ้างว้างต่างกับใส่..อกไก่ลง มือที่จับไม้สร้างแตกระแหง อ่อนระโหยโรยแรง..พิศวง เพราะเรื่องรักที่ฝันมิมั่นคง ใจอนงค์แปรปรวนชอบรวนเร วัดระยะเท่ากันจันทันใส่ สับที่หว่างอกไก่ไม้อเส เอาโกร่งขึ้นวัด-ตั้งสมคะเน อย่าวางเฉอ่อนไหวดั่งใจคน เป็นภาพแทรกเงาซ่อนที่รอนร้าว ทุกเรื่องราวผ่านมาน่าฉงน รักหรือลวงจำแนกแปลกพิกล ต้องสู้ทนทำไปพราะรักเธอ ใส่จันทันเสร็จแล้ววางแนววัด กำหนดชัด..จุดใส่แป..สม่ำเสมอ จับวางไม้ให้ตรงอย่าเผลอเรอ ขืนคดเหมือนรักที่เจอ..ทรมาน บรรจงวางกระเบื้องต่อเป็นแถว จัดให้ตรงเหมือนแนวแถวทหาร ใจประหวัดเรื่องราวที่ร้าวราน ช่างไม่หวานซื่อตรง..มั่นคงเลย เรือนเจ้าเอ๋ยรักกระจ่างหรือร้างรัก หวั่นใจนักกลัวช้ำ..คำเฉลย กลัวคำตอบมิใช่..รักเช่นเคย ไม่อาจเอ่ยสอบถามเกิดความอาย เรือนที่ปลูกไม่เสร็จสำเร็จรูป เพราะมันวูบเจ็บจินต์สิ้นความหมาย กี่แผลเจ็บรุมประดังทั่วทั้งกาย อาจจะหายต่างแผลที่แพ้เธอ ปลูกเรือนรักเปรียบไปคล้ายกระดาษ ลมเป่าขาดพังไปเพราะใจเผลอ วาดสวรรค์วิมานปานละเมอ สุดท้ายเก้อช้ำชอกรักยอกใจ ขอจุดไฟเผาเรือนลบความกลุ้ม น้ำตาชุ่มสิ้นฝัน..เลิกหวั่นไหว ดอกไม้จันทร์วางสลุตแล้วจุดไฟ เรือนจงไหม้ไปลับ..พร้อมกับเธอ…..@3-6-47..แก้ไข 5-3-51 .gif) |
||
|
33
เมื่อ: 14 มิถุนายน, 2568, 09:44:01 PM
|
|||
| เริ่มโดย โซ...เซอะเซอ - กระทู้ล่าสุด โดย โซ...เซอะเซอ | |||
|
|||
|
34
เมื่อ: 13 มิถุนายน, 2568, 07:09:53 AM
|
||
| เริ่มโดย share - กระทู้ล่าสุด โดย share | ||
|
กลอนเจ็ด บังคับ ครุ ทุกคำ (เลียนแบบ วิชชุมมาลา ฉันท์) หลายหลากแบบ ได้ครับ มอง นึก ลึก กว้าง @ มอง เมฆขาว พราวฟ้า น่าคิด นึก ก่อกิจ แต่งภาพ อาบฝัน ลึก ล้ำเรื่อง เรืองค่า "ควร"ครัน กว้าง แบ่งปัน เฉกฝน ฝากดิน |
||
|
35
เมื่อ: 12 มิถุนายน, 2568, 10:29:55 PM
|
||
| เริ่มโดย ผู้เฒ่า..โง่งม - กระทู้ล่าสุด โดย ผู้เฒ่า..โง่งม | ||
|
พระจันทร์ที่ปลายฟ้า ยังต้องเลือกเวลาสวย..
นาฬิกาของเรา ก็คงไม่ได้เดินตรงกันตลอด.. ๏ ในน้ำเสียงสัมผัสความห่างเหิน หนทางเคยร่วมเดินกลับลำบาก แต่ละเรื่องคุยกันเข้าใจยาก ก่อนเอ่ยปากจากลาสวัสดี ๏ สิ่งที่เป็นเห็นกันทางตันแน่ ยังเหลือแค่หันหลังต่างเดินหนี เก็บฉากสีชมพูบนเวที จบบทบาทเคยมีโชคดีเอย ๚ะ๛ ซ้ำซาก หมายถึงบ่อยๆ หรือขย้ำซ้ำซากให้มันแหลกราญไป..ใจ ๏ หลายสิบปีฝันเห็นแต่คนเก่า เสมือนเงาติดตามในความฝัน หลายสิบปีขาดสิ้นความสัมพันธ์ ไม่เห็นกันฝันเกลื่อนแต่เลื่อนลอย ๏ ในภาพฝันเธอดูดีเสมอ เหมือนสมัยที่เราเจอกันบ่อยบ่อย ต่างจากฉันผมหงอกพุงออกย้อย ฝันเอ๋ยคอย ตอกย้ำความช้ำเอย ๚ะ๛ เมื่อเวลาผ่านไป จึงรู้ว่า หัวใจไม่สามารถเอาเหล้าล้างให้สะอาดได้.. ๏ ในวงเหล้าเมาแล้วจะรินอีก ผู้หวังดีช่วยหลีกเติมอีกไห ตอนเมาเลิกขมขื่นช่างชื่นใจ หายเมาเจ็บต่อไปช่างหัวมัน ๏ บางคนบอกว่าดื่มน้ำนรก เราทุกแก้วที่ยก เพราะตกสวรรค์ ดื่มเหล้าแล้วเมาแน่ยังแก้ทัน คนหลอกกันยอมแพ้ไม่แก้เอย ๚ะ๛ ของง่าย ของตาย มักจะโดนมองผ่านเลยไป ไม่เคยนึกถึง.. ๏ จงทำตัวให้เล็กรู้จักโง่ ระงับการคุยโอ่ฟังให้มาก คำพูดและเวลาถ้าไม่ลำบาก ไม่ยุ่งยากยึดถือให้ซื่อตรง ๏ มีใจพร้อมช่วยคนอื่นเสมอ กิเลสตัณหาเจอ อย่าลุ่มหลง การสะสมทุกบริบทให้ลดลง ไม่ต้องถึงกับปลงแค่ตรงเอย ๚ะ๛ *ทุกวันได้ไหม* ๏ บอกคิดถึงเธอทุกวันจะได้ไหม คิดถึงแทบขาดใจยามไกลห่าง รอแต่เธอคอยจ้องนั่งมองทาง ใจเงียบเหงาเวิ้งว้างหาทางเจอ ๏ ทุกวันส่งข้อความเพื่อถามไถ่ อยากรู้ความเป็นไปอยู่เสมอ ยังมีฉันอยู่ไหมในใจเธอ หรือมีแต่ฉันเพ้อเจ้อ ถึงเธอเอย ๚ะ๛  . |
||
|
36
เมื่อ: 11 มิถุนายน, 2568, 09:47:45 PM
|
||
| เริ่มโดย ผู้เฒ่า..โง่งม - กระทู้ล่าสุด โดย ผู้เฒ่า..โง่งม | ||
|
ควาย..รำพึง
ถือกำเนิดเกิดมาไม่เสียหาย เรียกว่าควายตัวโตดูล่ำสัน เกิดในโลกสดสวยอยู่ด้วยกัน แต่แบ่งชั้นต่างชนกับคนไกล เป็นทาสแรงของคนอยู่บนโลก โดนคนสับคนโขก อย่างเหลวไหล เป็นเพียงสัตว์รูปชั่วไร้หัวใจ จะมีใครเวทนาและปราณี กินทั้งแรงเลือดเนื้อยังเถือหนัง สิ้นกำลังเข่นฆ่าน่าบัดสี เป็นเพียงควายมิกล้าถามเรื่องความดี แต่จะมีผู้ใดเข้าใจควาย พลีเพื่อคนทุกอย่างทั้งชีวิต เขายังคิดว่าทรามไร้ความหมาย คนเงียบงันขื่นขมที่งมงาย ก็เรียกควายโง่เง่าไม่เท่าคน มิฉลาดเฉลียวเดี๋ยวโดนด่า สอนไม่จำก็ว่า..น่าฉงน เหมือนสีซอให้ควายฟัง..ช่างพิกล แม้จะบ่น..ถ้อยเทียบยังเปรียบควาย สุนทรีนัยอารมณ์จะชมเพลง ให้ครื้นเครงขี่เยือนยามเดือนหงาย บรรทุกโลงลากเกวียนตอนคนตาย ก็ไอ้ควายออกแรงแสดงมา ตาโตโตกลมซื่อที่สื่อให้ เหลือบ้างไหมความดีกลับมาหา มิอาจเอ่ยถ้อยคำจำนรรจา เพียงสายตากาสรที่อ้อนคน ควายรำพึงบอกมนุษย์สุดประเสริฐ ยามแรกเกิดกรรมกำกับ .อย่าสับสน ต่างเกิดมามีเวรตามแต่ตน จะหลบพ้นบาปกรรมที่ทำฤา คนกับควายแตกต่างระหว่างค่า ที่เกิดมาร่วมโลกนั้นผิดหรือ สุดท้ายเพราะกรรมสร้างไม่ต่างคือ ต้องสิ้นชื่อมิพ้น..คนและควาย…@ 8-7-47..แก้ไข 2-3-51 ** เยือนตลาดดูควายขายเพื่อฆ่า มองน้ำตารินถามถึงความหมาย เหตุใดหรือพวกพ้องจึงต้องตาย ไร้คำตอบบอกควาย..ข้าอายมัน เขียนประท้วงแทนควายหมายจะสื่อ ถามคนคือพระเจ้าท้าวสวรรค์ หรือปีศาจนักล่าคอยฆ่าฟัน สิทธิ์เช่นนั้นท่านได้แต่ใดมา** . |
||
|
37
เมื่อ: 10 มิถุนายน, 2568, 11:52:04 AM
|
||
| เริ่มโดย โซ...เซอะเซอ - กระทู้ล่าสุด โดย ajung | ||
|
เป็นเพลงเก่าที่จำได้เช่นกัน ซื้อเทปมาฟังด้วยอิอิ
|
||
|
38
เมื่อ: 09 มิถุนายน, 2568, 04:45:52 PM
|
||
| เริ่มโดย share - กระทู้ล่าสุด โดย share | ||
|
หรือ กลอนห้า บังคับ ครุ ทุกคำ (เลียนแบบ วิชชุมมาลา ฉันท์) หลายหลากแบบ ได้ครับ คือ 2-3 / 3-2 / 1-2-2 / 2-1-2 / 2-2-1 @ ฝันหรือ คือกำลัง คือหวัง อันสดใส เปิดกว้าง หน้าต่างไว้ พร้อมให้ รักเมตตา @ แม้มืด ไร้ดาวเดือน สร้างเพื่อน ในมรรคา ร่วมใจ กายแขนขา แสงหล้า ของผองชน |
||
|
39
เมื่อ: 09 มิถุนายน, 2568, 05:37:02 AM
|
||
| เริ่มโดย share - กระทู้ล่าสุด โดย share | ||
|
กลอนห้า ๒-๓ @ ฝันหรือ คือกำลัง คือหวัง อันสดใส เป็นประตู หน้าต่างไว้ พร้อมให้ รักเมตตา @ แม้มืด ไร้ดาวเดือน สร้างเพื่อน ในมรรคา ร่วมใจ กายแขนขา แสงหล้า ของผองชน |
||
|
40
เมื่อ: 09 มิถุนายน, 2568, 05:27:18 AM
|
||
| เริ่มโดย share - กระทู้ล่าสุด โดย share | ||
|
ฟ้าเร่งคราม ยามบ่าย รำบายวาด ปุยเมฆพาด ลอยฟ่อง เป็นฟองขาว ตาวันเร่ง เผาแผด แดดเดือดราว อยากเผาโลก ให้ใหม้ ไปเป็นจุณ รอสายัณห์ มั่นใจ อีกใจอึด ครามถูกยึด พื้นที่ ด้วยสีอุ่น รถบรรทุก อาทิตย์ ถูกดันดุน ลับเหลี่ยมภู ทองพาด วาดราตรี.. ดุหยง 3 เมษายน |
||