ไหลจากถุง มุ่งตรง ลงสู่สาย
เข้าร่างกาย ปลายมือ ทีละหยด
ยังไหลเอื่อย เรื่อยไป ไม่ละลด
พอน้ำหมด ถุงหาย หลายชั่วโมง
นอนเหยียดกาย หงายเอียง บนเตียงแคบ
เจ็บปวดแปลบ ประดัง สันหลังโก่ง
มันลุกลาม ตามเติม เริ่มเชื่อมโยง
แถบชายโครง ตราตรึง ถึงทรวงใน
ทั้งไอจาม ไข้หวัด คัดจมูก
ลมเย็นถูก สะท้าน มานสั่นไหว
อาการของ ท้องเสีย เพลียเหลือใจ
พ้นมาได้ สองวัน มิบรรเทา
หมอตรวจถาม ตามติด วินิจฉัย
สาเหตุใหญ่ มองย้อน แต่ก่อนเก่า
มิคำนึง ถึงสังขาร งานหนักเบา
พอย่างเข้า บั้นปลาย กายทรุดโทรม
พอผอมแห้ง แรงน้อย โรคคอยทัก
น่าผ่อนพัก กลับรุก สนุกโหม
จังหวะให้ ไวรัสกรู เข้าจู่โจม
หวังพึ่งโอม ฤทธิรุทธ ก็สุดทาน
มากอาการ ทานยา ห้าชนิด
เพื่อพิชิต โรคัง หมายสังหาร
มันหรือตู อยู่หรือไป คงไม่นาน
คืนสู่บ้าน อภิรมย์ หรือ จมวัดดอน
กลับเข้าไปนอนหยอดน้ำเกลืออีกคืนกับวัน เกี่ยวกับทางเดินหายใจ
หัวหมุนติ้วๆยังแต่งกลอนไม่ได้ สี่ปีที่แล้วก็เช่นนี้แหละ เหนื่อยจริง