มอบกลอนแด่แม่ลิงกลิ้งหลุนหลุน
คลายว้าวุ่นจากหมองมาผ่องใส
อันพยาธิมาดร้ายจงหายไป
ถึงวันใหม่กลับมาพี่ยาคอย
มานั่งฟังนิทานท่านเจาแต่ง
คติแฝงฮามุกรุกไม่ถอย
ละอองดินหินโหดโดดเข่าลอย
คุณโซลปล่อยของดีตีลังกา
ห้ามเจ็บนานรีบหายมลายเศร้า
ยังรอเจ้าพุ่มพวงด้วยห่วงหา
ด้วยเดชะกุศลดลนำพา
ขอแก้วตาสดชื่น..คืนร่างลิง
พรานไพร มีแค่แรงบันดาลใจจะให้อยู่
ลมหายใจที่รู้เริ่มแผ่วนิ่ง
มีแค่ไฟแห่งฝันยึดมั่นพิง
มิหวังอิงใดแล้วนอกจากธรรม
ไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐ
คนเราเกิด เจ็บ ตาย เช้าสายค่ำ
หากวันใดไม่มาอย่าระกำ
คิดว่าไปเริงระบำสวรรยา
สิริวตี
เอาน่า ตอนนี้ไม่เป็นไรมาก ขอบคุณทุกท่านที่เป็นห่วง ไม่สบายคราวนี้จิตตกนิดๆหน่อยๆ แต่ก็ทำใจเริ่มได้ละ
คิดถึงทุกคนนะคะ
