ประกวดกลอนสุภาพ ประจำเดือนกันยายน ๒๕๖๐
หัวข้อ  “เจ้าสาวมหาภัย”
ผู้แต่ง:ไชยเชษฐ์
สำนวน๑

เธอผ่านโลกหลากชายเธอร้ายกาจ
ลวงเจ้าบ่าวพิศวาสพาดหัวข่าว
จัดพิธีวิวาห์ราคีคาว
เป็น “เจ้าสาวมหาภัย”ในสังคม

เธอเซ็กซี่มีเสน่ห์มากเล่ห์ลิ้น
เปื้อนราคินเปรอะราคะเคลือบสะสม
เธอยั่วกามกำเริบเสิร์ฟให้ชม
เธอเริงรมย์โกงเงินชายหลายบัญชี

ใช้เรือนหอเป็นเรือนโหดดาวน์โหลดทรัพย์
แสร้งสัมพันธ์กระชับกลับหลบหนี
รักหรือใคร่ควรพินิจคิดให้ดี
เตือนชาตรีใช้สติมิหลงกล

เสียสิ่งรักเสียศักดิ์ชายเสียหายชื่อ
เสียดายคือความไว้ใจไม่เห็นผล
เสียหน้าเมื่อเสียเมียอย่าเสียคน
เสียรู้จนเสียท่าอย่าแค้นเคือง

จงยกโทษให้เธอเถอะเจอะคนอื่น
อาจหวานชื่นรักประสบอย่างครบเครื่อง
เก็บบทเรียนราคาแพงอันเปล่าเปลือง
ถือว่าเรื่องทั้งหมดชดใช้กรรม

เริ่มต้นตนกับคนใหม่ให้ศึกษา
มีเวลาพิสูจน์ใจไม่ถลำ
แด่ “เจ้าสาวมหาภัย”ผู้ใจดำ
สิ่งที่ทำมิเป็นไรอภัยเธอ

ไชยเชษฐ์

ประกวดกลอนสุภาพ ประจำเดือนกันยายน ๒๕๖๐
หัวข้อ  “เจ้าสาวมหาภัย”
ผู้แต่ง:ไชยเชษฐ์
สำนวน๒

แม่ดอกรักหักอกชายมาหลายดอก
ล่อหลอนหลอกให้เชื่อเมื่อหลงหล่อน
เพราะโง่เองจะโทษใครไม่อยากย้อน
แทบขย้อนเธอขย่มขืนข่มใจ

อยากขยี้ขี่ขับให้ยับย่อย
ก็ยังน้อยกว่าเธอนั้นทำกันได้
โดนลบเหลี่ยมสิ้นคมตรมเพียงใด
ถือว่าให้แม่คุณเป็นบุญทาน

ชายสามโบสถ์หญิงสามผัวเปลืองตัวแลก
จัดจำแนกสำนวนไทยได้กล่าวขาน
แม้นโมรากากีมีตำนาน
ก็ไม่ปานจะเปรียบเทียบเท่าเธอ

สวยเพียงรูปจูบหอมอาจย้อมกลิ่น
หากกลืนกินแฝงยาพิษอย่าคิดเผลอ
ขาดสติลืมตัวมัวละเมอ
จึงต้องเจอดังภาพข่าวร้าวฤดี

จงสิ้นเวรสิ้นกรรมเคยทำก่อ
แผ่ส่งต่อเมตตาให้ใจสุขี
จะกรวดน้ำหลายน้ำย้ำชีวี
ทั้งชาตินี้ชาติหน้าอย่าจองเวร

คือบทเรียนสอนบุรุษหยุดหลงเชื่อ
หากเป็นเหยื่อ “หญิงเที่ยว”หลอกเคี้ยวเล่น
โอ้ “เจ้าสาวมหาภัย”ใจซ่อนเร้น
กี่ชายเซ่นเป็นเขยสังเวยกาม

ไชยเชษฐ์

ประกวดกลอนสุภาพ ประจำเดือนกันยายน ๒๕๖๐
หัวข้อ  “เจ้าสาวมหาภัย”
ผู้แต่ง:ไชยเชษฐ์
สำนวน๓

เหมือนผีแห้งกับโลงผุในสุสาน
เรื่องแต่งงานตราบาปดังภาพข่าว
หลอกลวงล่อก่อคดีราคีคาว
คือ “เจ้าสาวมหาภัย”ในสังคม

เมื่อหญิงร้ายชายโง่ไม่โงหัว
หวังเมามัวชีวิตจึงติดหล่ม
หรือบุพเพสันนิวาสพลาดติดตม
มองแล้วสมควรอยู่คู่กันดี

ใช้เรือนร่างสร้างเรือนหอก่อเรือนโหด
แล้วดาวน์โหลดสินทรัพย์กลับหลบหนี
โอนสินสอดสู่ขอกันทางบัญชี
ประเพณี “สี่จุดศูนย์”อาดูรใจ

หลากรูปแบบแยบยลของคนโลภ
ความละโมบมีมากคิดอยากได้
ขิงก็ราข่าก็แรงแฝงกันไป
ต่างชิงไหวชิงพริบสู้ยิบตา

จะผูกเวรผูกใจไปกี่ชาติ
ก็มิอาจมีสุขทุกข์ยิ่งกว่า
ตนรู้ตนผลแห่งกรรมธรรมดา
เจตนาสิ่งใดถามใจตัว

จงไปเถิดทั้งคู่สู่สวรรค์
หยดลงพลันน้ำสังข์หลั่งจนทั่ว
อุทาหรณ์สอนจิตคิดเกรงกลัว
เจ้าบ่าวชั่วเจ้าสาวก็เลวพอกัน

ไชยเชษฐ์