"...ได้ยินเสมอ นี่เธอใช่ไหม
   หรือเสียงใบไม้ ที่ไหวต้องลมเท่านั้น
   แม้ว่าเราจะไกลห่างกัน
   แต่ในใจนั้น เราคิดถึงกันเสมอ
   จะนานแค่ไหน ที่ในมุมนี้
   ทุกวินาทีฉันยังคอยเฝ้า เฝ้ารอคอยเธอ
   ฉันเฝ้ามองดวงดาวเสมอ
   ยังเห็นเธอ ส่งสายตาหากันเรื่อยไป
   ฟ้าอาจจะพราก ให้เราจากกัน
   แต่ไม่มีวัน พรากเธอนั้นจากใจฉันได้
   ฉันจะอยู่เพื่อรักเธอตลอดไป
   แม้สิ้นลมหายใจ รักเธอนิรันดร์.."

 

ขอบพระคุณข้อมูลเพลงเพ้อจากคุณโซลนะครับ

ผมเพิ่งทราบว่า นักประพันธ์เพลงนี้ ท่านตาบอด แต่ได้ซ่อนอัจฉริยภาพในการประพันธ์เพลง ไว้ให้เราเราท่านๆ แปลกใจเหมือนกันว่า ทำไม ท่านต้อง เห็นมากถึง 9 ครั้ง

ก็คงเหมือนกับเพลงนี้ ที่บางที เรา ได้ฟังมานาน แต่ก็ไม่ทราบความเป็นไปเป็นมาในเพลง เหมือนกับที่ผมเพิ่งทราบ.. ว่า บางครั้ง ความงาม ก็เป็นพิษเป็นภัย จนทำให้ ดาราราย เกรงกลัว และมีความหลังฝังใจตรงห้วงน้ำจุฬาตรีคูณ น่ะครับ


Jannjao