...กุหลาบเหี่ยวเฟี้ยวกว่าเยอะ...
๐ เทศกาลวาเลนไทม์สุดอายเขียน
ด้วยวัยเจียนจวนอิงหลังพิงฝา
หลังงองุ้มกุมขมับขยับตา
ด้วยชราเกินแกงแสลงใจ
๐ เทศกาลกุหลาบขนาบศิลป์
หลายกวินถ้อยหวานสะท้านไหว
หลายบทกลอนอ้อนรักสลักใน
หลายวันไปแห้วเยือนก็เหมือนเดิม
๐ เทศกาล ขอนะสละสิทธิ์
ด้วยชีวิตชาชินไร้สิ้นเสริม
ลำพังใจไร้คนมายลเติม
ลำพังเจิมอักษรก็อ่อนแรง
๐ ก็มิใช่ไม่มองทั้งผองหมด
ทำใจหดซ่อนตัวทั่วระแหง
หมดเวลาหาไพรมาใส่แกง
เผ็ดซ่อนแฝงแต่งสีผักชีโรย
๐ อันอ้อยตาลหวานรสแต่หมดลิ้น
หอมประทินกลิ่นแรงยังแห้งโหย
กลีบกุหลาบแห้งเฉาปลิดเบาโปรย
ลุกนั่งโอยปวดหลังเกาะฝั่งเดิน
๐ วาเลนไทม์ลูกหลานเขาหว่านแจก
เราถึงแยกเลี้ยวหายด้วยอายเขิน
กุหลาบเหี่ยวข้างรั้วลูกผัวเมิน
ขอเจริญภาวนาประสาตน
(สาธุ อิอิ)
..พิณจันทร์..
(กุหลาบเหี่ยวฉบับปรับปรุงใหม่ โอ้มายเลิฟฟ ฮ่าๆฮิ้ว)
