เเม้เเลกได้..
....
เจ้าเจ็บปวดรวดร้าวเนานานนัก
มีไข้หนักชักบ้างเป็นบางหน
ด้วยโรคร้ายหมายขยำช้ำเกินทน
ยากหลุดพ้นท้นทุกข์ทั่วภายใน
..
เจ็บเนิ่นอกด้านซ้ายคล้ายฤทธิ์โรค
อยากสับเปลี่ยนเศร้าโศกเสียให้ได้
ขอเจ็บแทนแม้นกายจะบรรลัย
หาหวาดหวั่นใดใดด้วยใจภักดิ์
..
จิตวิญญาณแห่งข้ามั่นในคู่
ยาก..ฝืนอยู่เดียวดายกายตระหนัก
แม้ขาดเจ้าเคียงข้างบนทางรัก
ดั่งคมหอกทะลุปักปลายฝังจม
..
บุญกุศลแห่งธรรมค้ำปรโลก
ข้าขอแลกทุกข์โศกกับสุขสม
แม้กรรมดีมีก่อรอภิรมย์
คลายความเจ็บระทมตลอดกาล
..
ใจยึดติดต่อศีลตราบสิ้นชีพ
ดั่งประทีปโคมทองส่องผสาน
มอบอุทิศร่างตายไร้วิญญาณ
โปรดประทานรักคืนอีกสักครั้ง
...
ด้วย..รักเจ้า
