นึกถึงยามเยาว์วัย
....
.เห็นรางน้ำยามใดใจหวนคิด
ช่วงชีวิตเยาว์วัยแจ่มใสยิ่ง
ยามฝนหล่นลงมา..ขาระวิง
เห็นยายวิ่งรองน้ำฝนจนระอา
..
บ้านสองหลังสร้างติดแต่มากช่อง
น้ำฝนนองร่องรางเต็มข้างฝา
กะละมังหม้อหูหิ้วหอบมา
รองน้ำฝนแตกซ่า..น่าขำจัง
..
หม้อในครัวก็หมดยังหยดแมะ
พื้นบ้านแฉะหยิบถ้วย..ฉวยมาตั้ง
นั่งเหงื่อไหลไคลย้อยคอยระวัง
เสียงยายสั่งนั่งดูอยู่ตรงนั้น
..
สนุกสนานบานตะไทใจหวนนึก
บางคืนหล่นจนดึก..เหนื่อยสะบั้น
ตานอนหลับสบาย..ยายขบฟัน
เอ็งไปนอนสะงั้น..พรุ่งนี้เรียน
..
เห็นรางน้ำขำนัก..วิ่งชักแถว
ตลอดแนวชุ่มฉ่ำนั่งคลำเศียร
ยิ่งหวนคิด..ยิ่งสุขสันต์แม้วันเวียน
ความรู้สึกมิเคยเปลี่ยน..ยังจับใจ
..
